Aplikacja i strona są bazą najciekawszych miejsc przydatnych turyście. Możemy znaleźć tu: mnóstwo atrakcji, bazę gastronomiczną, noclegową, zabytki i miejsca interesujące pod względem przyrodniczym. To także zbiór gotowych pomysłów na wycieczki rowerowe, przy których oznaczony został dystans, czasy przejazdu i zwiedzania. W doborze tras, turyście pomoże planer, a największą zaletą jest możliwość zaplanowania własnej wycieczki na stronie www w 3 krokach i wgrania jej do aplikacji mobilnej. Dzięki temu, aplikacja poprowadzi nas trasą, którą wcześniej wybraliśmy.

(Źródło: inf. organizatora)

Tego rodzaju gry oprowadzają po ciekawych miejscach przy pomocy opisów zawartych w punktach (paragrafach). Nie wymagają posiadania mapy, kompasu czy znajomości terenu, a jedynie urządzenia z zainstalowanym programem do odczytu plików PDF.

Przed rozgrywką należy zapoznać się z tematem wiodącym gry, który reprezentowany jest przez zachowane w terenie obiekty.

Wędrówka odbywa się po specjalnie przygotowanej i w żaden sposób nieoznakowanej trasie.

Trasę można pokonać na wiele sposobów, a kierunek zwiedzania wytyczają poprawnie rozwiązane zagadki dotyczące obiektów na trasie.

Mechanizm działania paragrafowych gier terenowych może się wydawać skomplikowany, jednak przeczytanie krótkiej instrukcji zawartej w każdym pliku połączone z wyprawą w teren rozwieją wszelkie wątpliwości.

(Źródło: Fundacja Geotyda)

Obecnie dostępne są następujące gry:

• Kraków – W cieniu blokowisk
• Kraków – Pomiędzy wielkomiejskimi arteriami
• Wieliczka – Przez szyby solne – trasa oparta na Wielickim Szlaku Szybów Górniczych
• Bochnia – Na clou NaCl – trasa oparta na Szlaku NaCl w Bochni
• Ściejowice / Jeziorzany / Piekary – Na krakowskim ryglu
• Regulice / Alwernia – U stóp wulkanu
• Tenczynek i okolice – Szlakiem dawnego górnictwa

Wydawcą gier jest Fundacja Geotyda, gry można pobrać bezpłatnie tutaj.

Mapę z zaznaczonym obszarem poszczególnych gier można obejrzeć tutaj.

Serwis zawiera:

Mat. organizatora

• bazę wydarzeń na terenie północno-zachodniej Małopolski obejmującą imprezy w regionie,
• bazę tras obejmującą najciekawsze pomysły na spędzenie czasu na terenie całej północno-zachodniej Małopolski,
• bazę najciekawszych miejsc na terenie północno-zachodniej Małopolski,
• wycieczki, czyli gotowe pomysły na zwiedzanie regionu,
• wirtualne spacery – 8 ciekawych spacerów wirtualnych po północno-zachodniej Małopolsce.

Portal i aplikacja mobilna ZachodniaMalopolska.pl to efekt współpracy 8 stowarzyszeń – Lokalnych Grup Działania z terenu północno-zachodniej Małopolski (LGD Nad Białą Przemszą, LGD Jurajska Kraina, LGD dla Obszarów Wiejskich Gminy Olkusz, LGD Partnerstwo na Jurze, LGD Zdrój Krzeszowice, LGD Stowarzyszenie Korona Północnego Krakowa, LGD Blisko Krakowa, Stowarzyszenie Dolina Karpia), polegającej na opracowaniu wspólnej oferty turystycznej.

Zawartość serwisu dostępna jest też jako aplikacja na urządzenia mobilne.

Organizatorzy plebiscytu – „Gazeta Krakowska” oraz Samorząd Województwa Małopolskiego, Małopolska Organizacja Turystyczna, Radio Kraków i Telewizja Polska Oddział w Krakowie – serdecznie zachęcają Państwa do glosowania, które kończy się dnia 6 września.

Na kandydatów można głosować SMS–ami lub kuponami drukowanymi w „Gazecie Krakowskiej” (szczegóły głosowania).

Aktualne wyniki można śledzić na stronach: http://www.gazetakrakowska.pl/ i http://krakow.naszemiasto.pl/ oraz na stronach współorganizatorów wydarzenia. Listę laureatów XIV Plebiscytu zostanie opublikowana w „Gazecie Krakowskiej” 5 października.

• MIEJSCE NIEZWYKŁE – miejscowość / gmina

1. Białka Tatrzańska
2. Biecz
3. Bukowina Tatrzańska
4. Kamienica
5. Krościenko nad Dunajcem
6. Limanowa
7. Lusławice
8. Łapsze Niżne
9. Łużna
10. Nowy Sącz
11. Oświęcim
12. Rabka–Zdrój
13. Ryglice
14. Sromowce Niżne
15. Szczawnica
16. Tymbark

• ATRAKCJA TURYSTYCZNA

1. Atrakcje Niedzicy –Zamek „Dunajec” , Zespół Elektrowni Wodnych, malowidło Moc Żywiołów
2. Aquapark oraz parki linowe w Kocierzu
3. Jaskinia Wierzchowska
4. Kaplica – grobowiec Myszkowskich w Tymbarku
5. Karpackie Drewniane Świątynie wpisane na listę UNESCO – Drewniane Perły (Sękowa, Binarowa, Brunary Wyżne, Kwiatoń, Owczary, Powroźnik, Dębno, Lipnica Murowana)
6. Kopalnia Soli „Wieliczka” – Trasa Górnicza
7. Kurhan w Karniowicach
8. Małopolski Łowca Atrakcji – Szlak Małopolska dla Dzieci
9. Miasteczko Galicyjskie w Nowym Sączu
10. Muzeum Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie
11. Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce – pierzcie?
12. Ogrody sensoryczne w Muszynie
13. Park Miniatur w Ropie
14. Puszcza Dulowska
15. Skansen Przemysłu Naftowego MAGDALENA w Gorlicach – na „Karpackim Trakcie Naftowym”
16. Spływ łodziami Doliną Popradu z Piwnicznej do Ryta
17. Synagoga – Ośrodek Spotkania Kultur w Dąbrowie Tarnowskiej
18. Szlak Rzemiosła Tradycyjnego
19. Szlak śliwkowy
20. Terma „Białka” w Białce Tatrzańskiej
21. Tężnia Solankowa i Pijalnia Wód Mineralnych w Rabce Zdroju
22. Wielokulturowy Szlak Huculski w Regietowie
23. 23. Wzgórze Pustki w Łużnej – cmentarz wojenny z I wojny światowej

• WYDARZENIE

1. Festiwal ETNOmania w Wygiełzowie
2. Festiwal Piosenki Turystycznej „Pod Słońce” w Jamnej
3. Festiwal Sacrum Profanum w Krakowie
4. Karpacki Festiwal Dziecięcych Zespołów Regionalnych w Rabce Zdroju
5. Kociołek Galicyjski w Miasteczku Galicyjskim
6. Letni Festiwal Operowy w Krakowie
7. Life Festiwal w Oświęcimiu
8. Małopolski Festiwal Smaku
9. Miesiąc Fotografii w Krakowie
10. Odkryj Beskid Wyspowy
11. Ogólnopolski Zlot Pojazdów Moto Legendy PRL w Tarnowie
12. Podgórzańskie Atrakcje Naukowe w Łużnej
13. Przegląd Pucharków w Babicach
14. Rekonstrukcja bitwy pod Gorlicami w Sękowej
15. Spektakle teatralne w Domu Ludowym w Bukowinie Tatrzańskiej
16. Spęd koni w Regietowie
17. Śpisko Watra w Niedzicy
18. Święto Fasoli w Zakliczynie
19. Święto Rydza w Wysowej

• SMACZNIE I Z TRADYCJĄ – baza gastronomiczna

1. Cafe Foyer w Krakowie
2. Dom Polonii w Krakowie
3. Folwark Stara Winiarnia w Mszanie Dolnej
4. Karczma Cztery Pory Roku w Kościelisku
5. Karczma Gościnna Chata w Krakowie i Wysowej
6. Karczma na Kocierzu
7. Karczma u Brzanka w Nowym Targu
8. Karczma U Wnuka w Zakopanem
9. Karczma u Wróbla w Bukowinie Tatrzańskiej
10. Restauracja Siwy Dym w Rabce Zdroju
11. Restauracja Ancora w Krakowie
12. Restauracja Beskid w Nowym Sączu
13. Restauracja Kochanków w Rudawie
14. Restauracja Miód Malina w Krakowie
15. Restauracja na stacji paliw Uchacz w Podpłomieniu
16. Restauracja Nowak w Łapszach Niżnych
17. Si Gela w Krakowie
18. Zajazd Pod Jodłową Górką w Tymbarku
19. Zajazd Przystań w lipy w Jordanowie

• W GOŚCINIE – baza noclegowo–wypoczynkowa, ośrodki spa

1. Bukovina Terma Hotel Spa – Hotel Bukovina
2. Farmona hotel business & spa w Krakowie
3. Hotel & Spa Kocierz Ośrodek Konferencyjno – Wypoczynkowy Kocierz
4. Hotel Amber w Krakowie
5. Hotel Asturia w Krakowie
6. Hotel Bania Thermal & Ski w Białce Tatrzańskiej
7. Hotel Beskid w Nowym Sączu
8. Hotel Dosłońce Dosłońce (koło Miechowa)
9. Hotel Modrzewiówka w Lanckoronie
10. Hotel Swing w Krakowie
11. Hotel Wiosna w Rabce Zdroju
12. Modrzewie Park Hotel w Szczawnicy
13. Osada Zdrowia i Wypoczynku Modrzewiowe Wzgórze w Faściszowej
14. Pałac Bonerowski w Krakowie
15. Pensjonat Nowak w Łapszach Niżnych
16. Rabczański Zdrój – Medical SPA w Rabce zdroju
17. Willa Hamernik w Szczawnicy

• CHATA Z KLIMATEM – agroturystyka

1. Agroturystyka u Zająców w Ponicach
2. Bacówka „Biały Jeleń”
3. Chata Górska Cyrla – Rytro
4. Chata na Podlesiu w Łużnej
5. Chatka Włóczykija Jamna
6. Dom na łąkach – Izby
7. Gospodarstwo agroturystyczne „Na zagrodzie” w Lubniu Joanna i Dominika Wojtan
8. Gospodarstwo agroturystyczne Cztery Pory Roku w Konarach
9. Lanckoronkaw Zawadzie Lanckorońskiej
10. Małopolska Wieś dla Seniorów – 15 gospodarstw na terenach wiejskich w Małopolsce
11. Stadnina Koni Huculskich w Nielepicach
12. Tajgołka Małe Ciche
13. Tęczowa Zagroda w Tymbarku
14. Tymbark – Janina Pazdan
15. U Grzegorza w Tyliczu
16. Willa Uroki Spisza w Łapszach Niżnych

• MAŁOPOLSKA OSOBOWOŚĆ TURYSTYKI

1. Jan Baczek – Członek Zarządu Małopolskiej Organizacji Turystycznej, pomysłodawca wielu imprez
2. Józef Dziubasik – pomysłodawca narciarskiego imperium w Białce Tatrzańskiej
3. Jan Hyra – opiekun cerkwi w Kwiatoniu
4. Jerzy Kapłon – Dyrektor Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK
5. Bartłomiej Koszarek – organizator imprez kulturalnych dla turystów, promotor małopolskich stacji narciarskich
6. Andrzej Mańkowski – inicjator odnowienia uzdrowiska w Szczawnicy
7. Andrzej Mikołajewicz – Członek Zarządu Polskiej Federacji Turystyki Wiejskiej
8. Stanisław Sordyl – Prezes Zarządu Hotel & Spa Kocierz
9. Bożena Srebro – Dyrektor Biura Sądeckiej Organizacji Turystycznej
10. Czesław Szynalik – inicjator i główny pomysłodawca akcji Odkryj Beskid Wyspowy

Konferencja ma formę dyskusji na temat możliwości współpracy między sektorem turystycznym a kultury. Analizie poddane zostaną obiekty z listy UNESCO i TICCIH (Światowe Dziedzictwo Przemysłowe), muzea, galerie, teatry, parki rozrywki, centra nauki i techniki, handlowo-rozrywkowe etc.

Mat. organizatora

„Warto podkreślić, iż wydarzenie to ma charakter interdyscyplinarny i jest ciekawym połączeniem teorii z praktyką. Każdego roku do współpracy zapraszani są uznani eksperci z kraju i z zagranicy, prezentowane są przykłady dobrych praktyk, które z powodzeniem można przenosić na lokalne rynki. Konferencja jest również okazją do integracji i budowania relacji pomiędzy branżą turystyczną i kulturalną, miejscem gdzie artykułowane są wzajemne potrzeby i oczekiwania”

(Cytat za: oficjalną stroną Konferencji „Kultura i turystyka”).

Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Łódzkiego oraz Instytut Geografii Miast i Turyzmu Uniwersytetu Łódzkiego do udziału w Konferencji zapraszają wszystkich zainteresowanych tematyką i sympatyków wydarzenia.

• Karpacko – Galicyjski Szlak Naftowy
• Małopolska Droga św. Jakuba
• Małopolska Wieś Pachnąca Ziołami
• Małopolski Szlak Geoturystyczny
• Małopolski Szlak Literacki
• Małopolski Szlak Owocowy
• Małopolski Szlak Papieski im. Jana Pawła II
• Solny Szlak
• Szlak Architektury Drewnianej
• Szlak Architektury Gotyckiej
• Szlak Bursztynowy Greenways
• Szlak Cerkwi Łemkowskich
• Szlak Cmentarzy Wojskowych z I Wojny Światowej
• Szlak Cysterski – pętla małopolska
• Szlak Dziedzictwa Kulturowego Podtatrza
• Szlak Frontu Wschodniego I Wojny Światowej
• Szlak Gniazd Rodowych Lubomirskich
• Szlak Greenways Kraków-Morawy-Wiedeń
• Szlak Maryjny Częstochowa-Mariazell
• Szlak Młodopolska Małopolska
• Szlak Naftowy
• Szlak Orlich Gniazd
• Szlak Oscypkowy
• Szlak Renesansu
• Szlak Romański
• Śladami Żydów Małopolskich
• Szlak Średniowiecznych Miasteczek Małopolski
• Szlak Średniowiecznych Rynków
• Szlak Tradycyjnego Rzemiosła Małopolski
• Szlak Via-Regia
• Szlak Warowni Jurajskich
• Małopolska Trasa UNESCO

Fot. arch. MIK

Fot. arch. MIK

Fot. arch. MIK

Prawie 2/3 uczestników badań korzysta z oferty szlaków kulturowych, w głównej mierze wybierając te oferujące zwiedzanie zabytków (Szlak Architektury Drewnianej, Szlak Cerkwi Łemkowskich) lub ofertę aktywnej wędrówki tematycznej (np. Szlakiem Orlich Gniazd lub śladem górskich wędrówek Jana Pawła II). Badanie ankietowe dotyczyło stanu wiedzy na temat małopolskich szlaków kulturowych (Które szlaki Pan / Pani zna?) oraz tego jak te informacje przekładają się na impuls do wyprawy w Małopolskę (Z oferty których szlaków Pan / Pani skorzystała?). Jak pokazują wyniki wiedza o istnieniu szlaku nie zawsze przekłada się na interesującą ofertę wyjazdową. W ankiecie pojawiło się też pytanie dotyczące oferty z jakiej turyści korzystają najczęściej. Respondenci wskazali przede wszystkim: możliwość zwiedzania zabytków lub pozyskania informacji o obiektach na szlaku z np. tablic, materiałów drukowanych czy stron internetowych. Nieco mniejszym zainteresowaniem cieszą się wydarzenia organizowane na szlakach, warsztaty czy możliwość zakupu produktów regionalnych. Warto zaznaczyć, że ankieta obejmowała szlaki kulturowe znajdujące się, głównie, poza największymi miastami regionu: Krakowem, Tarnowem i Nowym Sączem. Uczestnicy badań trafnie zauważyli, że większość szlaków kulturowych ogranicza się do oferty związanej zaznajomieniem się z tablicami informacyjnymi. Szlaki kulturowe będące żywymi przedsięwzięciami partnerskimi, platformami kreowania tzw. produktów turystyki kulturowej są o wiele rzadsze (Szlak Tradycyjnego Rzemiosła Małopolski, Szlak Renesansu). W bezpośrednich rozmowach wiele osób doceniało np. działania na Szlaku Architektury Drewnianej związane z organizacją wydarzeń muzycznych oraz zapewnieniem bezpłatnego wstępu i oprowadzania po niektórych obiektach na szlaku.

Podczas festiwalu będzie można zagrać w:

• gry miejskie,
• gry do samodzielnej zabawy,
• plenerowe gry planszowe,
• gry rekreacyjne,
• gry planszowe w wersji tradycyjnej,
• gry komputerowe.

Międzynarodowy Festiwal Gier Let’s play Poznań to pilotażowa edycja Festiwalu organizowanego przez Poznańską Lokalna Organizację Turystyczną, który ma stać się wielkim świętem miłośników gier miejskich. W ramach tygodniowego Festiwalu (22-28 października) odbędą się warsztaty dla zespołów tworzących gry miejskie oraz zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt gier w przestrzeni publicznej Poznania.

(Cytat za: oficjalnym komunikatem prasowym)

Oprócz wielu rozgrywek, organizatorzy przygotowali też serię warsztatów, dla osób chcących poznać mechanikę i zasady tworzenia gier.

Warsztaty dedykowane są amatorom i profesjonalistom zajmującym się grami miejskimi. W czasie ich trwania (22-28 października) uczestnicy warsztatów dowiedzą się jak organizować gry miejskie, a efektem ich pracy będą gry stworzone przez międzynarodowe zespoły. Gry te zostaną zaprezentowane szerokiej publiczności w weekend 26-28 października. W ramach festiwalu zostanie rozegranych także wiele gier miejskich przygotowanych przez organizatorów. Codziennie do dyspozycji graczy będą także karty startowe do gier miejskich bezobsługowych.

(Cytat za: oficjalnym komunikatem prasowym)

Program festiwalu

Mapa wydarzeń festiwalowych

Certyfikaty POT to nagroda dla wyjątkowych, atrakcyjnych, nowatorskim i przyjaznym turystom miejscom, obiektom, imprezom oraz przedsięwzięciom realizowanym na poziomie regionalnym i lokalnym. Wszystkie certyfikowane produkty zostają objęte programem promocyjnym Polskiej Organizacji Turystycznej. Z kolei zdobywca Złotego Certyfikatu – programem specjalnym, którym jest sfinansowana przez Polską Organizację Turystyczną profesjonalna kampania promocyjna.

(Cytat za: Polska Organizacja Turystyczna)

Kapituła tegorocznego konkursu przyznała najlepszym produktom turystycznym 10 Certyfikatów Polskiej Organizacji Turystycznej oraz 3 wyróżnienia, a z 9 kandydatów zgłoszonych do Złotego Certyfikatu nominowała 4 produkty.

Fot. arch. MIK

Złoty Certyfikat Polskiej Organizacji Turystycznej 2012 otrzymał Szlak Orlich Gniazd. Jest to trasa turystyczna, przebiegająca przez teren Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej (woj. śląskie i małopolskie), prezentująca jej walory turystyczne i rekreacyjne, propagująca aktywny sposób spędzania wolnego czas. Na trasie można uprawiać turystykę pieszą, rowerową, konną, wspinaczkę oraz zwiedzanie jaskiń.
Konkurencję dla tej oferty stanowił m.in. małopolski produkt turystyki kulturowej – Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce.

Inne produkty nominowane do Złotego Certyfikatu 2012 to:

• Centrum Słowian i Wikingów,
• Jura Park Krasiejów.

Certyfikaty POT 2012 otrzymały:

• Carnaval Sztuk-Mistrzów w Lublinie,
• kompleks termalno–narciarski Bania,
• Miasteczko Twinpigs – westernowy park rozrywki w Żorach,
• Podziemna trasa turystyczna w Rzeszowie,

• Szlak Piastowski – szlak turystyczno-kulturowy zlokalizowany na terenie województw wielkopolskiego i kujawsko-pomorskiego,
• Śladem Europejskiej Tożsamości Krakowa – szlak turystyczny po podziemiach Rynku Głównego,
• Uniejów – pierwsze w Polsce uzdrowisko termalne,
• Trasa turystyczna w kopalni soli Bochnia wzbogacona o podziemną ekspozycję multimedialną,

• Świętokrzyski Szlak Archeo-Geologiczny – na szlaku znajdują się m.in. rezerwaty, kamieniołomy, jaskinie, kopalnie oraz muzea prezentujące zasoby geologiczne regionu,
• Wyspa młyńska wyspą kultury.

Wyróżnienia otrzymały produkty:

• impreza promująca region świętokrzyski – „Sabat Czarownic”,
• kulinarne imprezy regionalne czyli dziedzictwo kulinarne Warmia Mazury Powiśle,
• Złota kraina pstrąga.

Głównym celem Europejskich Dni Dziedzictwa jest promowanie regionalnego dziedzictwa kulturowego oraz przypominanie o wspólnych korzeniach kultury europejskiej. Imprezy skierowane są do bardzo szerokiej i różnorodnej grupy odbiorców, co nadaje im wymiar uniwersalny. Właśnie takie inicjatywy sprawiają, że idea EDD zyskuje nowych zwolenników, stając się tym samym najważniejszym wydarzeniem kulturalnym Starego Kontynentu.Z każdym rokiem imprezy organizowane w ramach EDD zyskują na popularności.

Wydarzenia, które odbędą się w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa w Małopolsce:

• Dawne sposoby prania odzieży – Muzeum Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie i Zamek Lipowiec
  15 września w godzinach 10.00 do 18.00 prezentacja dawnych sposobów prania odzieży za pomocą kijanek tary, maglowania, prasowania żelazkami „na duszę”, a także sposoby noszenie wody. Prezentacja odbędzie się w chałupie średniozamożnego chłopa przeniesionej z Podolsza
• Od ziarenka do płócienka – Skansen Wsi Pogórzańskiej w Szymbarku
  15-16 września cykl prezentacji, podczas których uczestnicy poznają kolejne etapy związane z przygotowaniem łodyg lnu do wyrobu płótna
• Spotkanie z bajką. Słuchamy, oglądamy lub piszemy bajkę na zabytkowych urządzeniach – Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie, ul. św. Wawrzyńca 15/17
  15 i 16 września na odwiedzających Muzeum czekać będą historyczne już, dla młodego pokolenia tajemnicze, rzutniki – Bajka, Ania, Dipol, na których oglądnąć będzie można bajki, na jakich wychowywało się dzisiejsze pokolenie dorosłych. Bajkę będzie można również napisać, opowiedzieć lub przeczytać. Zapraszamy również do napisania naszej „wspólnej bajki” zapomnianą dziś techniką – na maszynie do pisania. Do dyspozycji zwiedzających będą maszyny do pisania ze zbiorów Muzeum
• Tajemnice codzienności solnych górników – Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka
  15 i 16 września do współpracy Muzeum zaprosiło górników, którzy opowiedzą o swojej pracy ze zwróceniem uwagi na dziedzictwo niematerialne – dawne zwyczaje i tradycje. Górnicza codzienność, czyli praca w kopalni stała się inspiracją do zadań przygotowanych z myślą o rodzinach: wspólna budowa kasztów, rozbijanie soli w stępie, ładowanie beczek solą i ich transport wózkiem węgierskim (tzw. psem węgierskim), poznawanie górniczych przysłów oraz dawnych gier i zabaw naszych babć i dziadków znanych też dzieciom górników.
• Wystawa dotyczącą zmian w życiu codziennym na przestrzeni wieków – Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach, Rynek 16
  15 i 16 września zostaną zaprezentowane różnego rodzaju przedmioty w zestawieniach „wczoraj a dziś”. Dla wszystkich ciekawskich przygotowujemy quiz, w trakcie którego tylko przy pomocy dotyku będzie trzeba odgadnąć, jakie rzeczy znajdują się w magicznych pudełkach. Na dziedzińcu muzealnym każdy będzie mógł m. in. spróbować uprać pranie „na tarce”, dowiedzieć się o sposobach tkania i bielenia płótna. Więcej informacji na stronie muzeum www.muzeum.kety.pl
• Wzory na użytek – gra interaktywna – Muzeum Etnograficzne w Krakowie, plac Wolnica 1, Kraków
  15 września 2012 Rozety, serca, gwiazdy. Kwiaty, bukiety, wieńce. Romby, ząbkowania, ślimacznice. Człowiek od zawsze próbował ozdabiać świat. Skąd wzięły się wzory, co oznaczają, po co je kreślili nasi przodkowie? Dlaczego ozdabiali swoje ubrania, domostwa i narzędzia pracy? Do tropienia najstarszych wzorów w kolekcji Muzeum Etnograficznego oraz we współczesnym świecie zapraszamy drużyny dzieci i dorosłych. W programie także nauka trudnej sztuki kreślenia wzorów. sobota, 15 września, godz.: 15.00-19.00 niedziela, 16 września, godz.: 12.00-15.00
• XI Podgórskie Dni Otwartych Drzwi – Kraków – Podgórze
  28-30 września Stowarzyszenie PODGORZE.PL zaprasza do zwiedzania, poznawania i odkrywania Podgórza – szeroko rozumianego jako prawobrzeżnej części Krakowa. Odwiedzimy przede wszystkim miejsca na co dzień niedostępne – kościelne wieże, pracownie rzemieślnicze, zapomniane obiekty przemysłowe, a także te, na co dzień dostępne, gdzie zostaną przygotowane specjalne wydarzenia. W tym roku zgodnie z tematem przewodnim „Tajemnice codzienności” będzie można zajrzeć w jeszcze bardziej sekretne podgórskie zakamarki.
• Z czego zrobić świat? – zwiedzanie – Muzeum Etnograficzne w Krakowie, plac Wolnica 1, Kraków
  16 września 2012 Drewno, szkło, roślinne nici, zwierzęca przędza, czerwień z czerwca, kamienie, skóra, ciasto. Choć brzmi to jak zaklęcia, nie o czary chodzi, a o świat sprzed epoki syntetycznych polimerów, laminatów i butelek PET. Plastik jest poręczny i jest dzisiaj wszędzie, ale w perspektywie stuleci wciąż jest to nowość. Do czego dzisiaj są nam potrzebne drewno, szkło, roślinne nici, zwierzęca przędza, czerwień z czerwca, kamienie, skóra, ciasto?..
• Zajrzyj do Huty – Kraków Nowa Huta
  22 i 23 września czwarta edycja imprezy Zajrzyj do Huty przygotowana wraz z Partnerami z Muzeum Rozproszonego Nowej Huty – w tym roku również w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa. W czwarty weekend, 22-23 września zapraszamy do przemierzania historii Nowej Huty: tradycyjnie – na piechotę lub w czasie autokarowych i tramwajowych wycieczek, na rowerze, a także w czasie dwóch gier miejskich. Zachęcamy do zwiedzania miejsc niedostępnych na co dzień – na dwa wrześniowe dni będą otwarte (wraz z przewodnikami)
• Zwiedzanie Sądeckiego Parku Etnograficznego – Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu, Sądecki Park Etnograficzny
  16 września, w godzinach otwarcia Muzeum, bezpłatne zwiedzanie Sądeckiego Parku Etnograficznego.

W Polsce instytucją koordynującą obchody Europejskich Dni Dziedzictwa jest Narodowy Instytut Dziedzictwa (NID).

Na portalu znajdują się też praktyczne informacje, czyli baza noclegowa, baza gastronomiczna czy informacja turystyczna. Oprócz obiektów znajdujących się na szlakach zamieszczono też informacje o interesujących zabytkach znajdujących się w pobliżu. Każdy szlak posiada mapę (w wersji graficznej i Google Maps) oraz galerię prezentującą najciekawsze zabytki.

Szlak Zamków Piastowskich

Szlak Zamków Piastowskich przebiega przez teren dawnych księstw świdnickiego, jaworskiego i legnickiego. Uformowały się one w XIV w. w wyniku podziałów Śląska zapoczątkowanych dwa wieki wcześniej. W XII w. Królestwo Polskie uległo rozbiciu na dzielnice, proces ten postępował potem na Śląsku, kiedy to poszczególni książęta wydzielali swoim synom coraz mniejsze władztwa. Od końca XIII w. stopniowo wchodziły one w zależność lenną od rosnących w potęgę Czech. Władcy Świdnicy i Jawora pozostawali długo sojusznikami królów Polski, co wpływało na umacnianie południowej granicy ich księstw zamkami. Powstawały one także w związku z intensywną na tym terenie kolonizacją, jako ośrodki administracyjne.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Historii i Tradycji Wrocławia

Szlak Historii i Tradycji Wrocławia prowadzi przez najważniejsze dla miasta miejsca. Na Ostrowie Tumskim i Wyspie Piasek, w najstarszej jego części, obejrzeć można zabytki związane z chrześcijańskimi początkami miasta. Tuż obok znajduje się „Cypel Książęcy”, położony na lewym brzegu Odry teren, gdzie książęta wrocławscy w XIII w. ufundowali liczne klasztory i nowy zamek. Rynek to obszar, gdzie najlepiej uwidoczniła się ranga silnego mieszczaństwa. Tzw. Dzielnica Wzajemnej Tolerancji, inaczej zwana Dzielnicą Czterech Wyznań, pokazuje wielowyznaniowość dawnego Wrocławia. Kolejny przystanek to tzw. Dzielnica Walońska, zamieszkała w średniowieczu przez walońskich tkaczy. Wrocław to miasto bardzo silnie związane z Odrą i jej dopływami, przez co wiele zabytków i miejsc wartych odwiedzenia znajduje się na wyspach. Na Wielkiej Wyspie, na której znajdują się m.in. Park Szczytnicki, Zoo czy Pergola, mieszkańcy spędzają wolny czas.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Obiektów Dziedzictwa Techniki Przemysłowej

W średniowieczu Dolny Śląsk był, dzięki intensywnej akcji kolonizacyjnej, powszechnemu wprowadzaniu nowych rozwiązań prawnych i organizacyjnych, najlepiej rozwiniętą gospodarczo dzielnicą państwa Piastów. Rozwinęło się tu wówczas górnictwo i związane z nim hutnictwo złota, rud srebra i ołowiu, miedzi i żelaza. Rozwijała się także produkcja szkła. Oczywiście powszechna była rzemieślnicza produkcja tkanin i sukna, ceramiki, wyrobów skórzanych, wytwarzanie żywności (a więc m.in. młynarstwo, browarnictwo i gorzelnictwo) i materiałów budowlanych. W działalności tej chętnie wykorzystywano do napędu siłę wody, w tym celu piętrzono rzeki, przekopywano młynówki, budowano koła wodne.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Cysterski

Szlak cysterski łączy najważniejsze miejsca związane z działalnością zakonu na Dolnym Śląsku. Wybór tej trasy będzie doskonałą okazją do zapoznania się z dziedzictwem kulturowym, który pozostawili nam cystersi. Mnisi tego zakonu uznawani są za pionierów nowoczesnego rolnictwa, posłuszni wobec ewangelicznego wezwania „czyńcie ziemię sobie poddaną” oraz postępujący w myśl zasady „módl się i pracuj”, uświęcili pracę fizyczną. Wykorzystując bogactwo złóż naturalnych, założyli na Śląsku ok. 30 hut żelaza i zakładów metalurgicznych, a także huty szkła, kopalnie węgla, soli, srebra i złota. Rozwinęli też wiele działów rzemiosła. Z czasem, poprzez handel, ale też i drogą książęcych darowizn, posiedli olbrzymie majątki ziemskie. Powstałe przy udziale cystersów miasta i wsie rozwijały się gospodarczo i kulturowo.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Dolnośląskich Zamków i Pałaców

Duża liczba obiektów na szlaku (68) pozwala poznać zabytki z różnych okresów (od 2. poł. XII po 1. poł. XX w.) i różnych typów – jeśli chodzi o usytuowanie (zamki górskie i nizinne, rezydencje zlokalizowane w miastach i we wsiach), osobę fundatora (monarsze, książęce, możnowładcze, rycerskie, mieszczańskie, a niekiedy należące do instytucji kościelnych), typ i funkcję obiektu (zamek, dwór, pałac miejski, pałac, willa). Są wśród nich przykłady obiektów dobrze zagospodarowanych (pełniących funkcje mieszkalne, hotelowe, ale także prawidłowo zabezpieczonych trwałych ruin), jak i obiekty w trakcie remontu, albo mniej lub bardziej zdewastowane i nadal niszczejące, aż po niemal całkowicie zanikłe, rozpoznawane archeologicznie.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza

Główny Szlak Sudecki im. dra Mieczysława Orłowicza znakowany jest kolorem czerwonym i rozpoczyna się w Świeradowie-Zdroju na zachodzie, kończy w Prudniku na wschodzie (opisywany fragment to odcinek Szklarska Poręba – Orłowiec, stanowiący około 85% długości szlaku). Szlak ten pozwala w czasie wielodniowej wędrówki lub mniejszych wycieczek poznać Sudety w części położonej na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej (większa część Sudetów leży w Republice Czeskiej, niewielkie partie Gór i Pogórza Łużyckiego na terenie Niemiec). Opisywany fragment szlaku wiedzie przez najwyższe w Sudetach pasmo górskie – Karkonosze, pozwalając poznać znaczną część ich głównego, granicznego grzbietu.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej

W skład Doliny Pałaców i Ogrodów wchodzi cały teren Kotliny Jeleniogórskiej. Szlak, dla którego jest ona scenerią, sąsiaduje z najokazalszymi partiami gór (mieszczącymi się w Karkonoskim Parku Narodowym oraz Rudawskim Parku Krajobrazowym), jak również z Parkiem Doliny Bobru oraz Parkiem Kulturowym Kotliny Jeleniogórskiej, utworzonym w 2008 r. przez Związek Gmin Karkonoskich. Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej powstał w celu ochrony rezydencjonalnych założeń tego regionu oraz przywrócenia im świetności. Do jego powstania przyczyniła się także Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, która stara się o wpisanie tego obszaru na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Za sprawą Fundacji ustawiono na terenie kotliny brązowe tablice informacyjne i drogowskazy do poszczególnych obiektów.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Marianny Orańskiej

Wielu z nas, słysząc o niderlandzkiej królewnie, która ukochała Śląsk, a szczególnie – Ziemię Kłodzką – zastanawia się, jak ona tutaj trafiła, i dlaczego postanowiła spędzić ogromną część swego życia właśnie między prostymi mieszkańcami Kamieńca Ząbkowickiego, Stronia Śląskiego, czy Międzygórza. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę z tego, że Marianna Orańska przypuszczalnie nigdy nie pojawiłaby się w naszych stronach, gdyby nie … cesarz Napoleon I.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Sanktuariów i Ośrodków Pielgrzymkowych

Sanktuaria i Ośrodki Pielgrzymkowe na Dolnym Śląsku rozmieszczone są nierównomiernie. Wynika to z przeszłości tej ziemi oraz zmiennych układów stosunków etnicznych i wyznaniowych tutaj panujących. Dolny Śląsk jako teren pograniczny wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i przynależał do różnych organizmów państwowych. Początkowo był częścią państwa czeskiego, od 990 r. polskiego, od połowy XIV w. wszedł w skład Korony Czeskiej, a wraz z nią dostał się w 1526 r. pod zwierzchnictwo Habsburgów. W wyniku pierwszej wojny śląskiej w 1742 r. stał się częścią państwa pruskiego, a następnie Niemiec. Po II wojnie światowej powróciła tutaj administracja Polska. Na ostateczny obraz panujących tu stosunków wyznaniowych duży wpływ miały wojny husyckie w latach 1428-1434. Wówczas to wiele kościołów, pierwotnie katolickich, zostało zniszczonych. Od XVI w. na Dolnym Śląsku zdecydowanie dominował protestantyzm. Katolicyzm rozwijał się głównie tam, gdzie funkcjonowały klasztory (m. in. Krzeszów, Lubiąż, Trzebnica).

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak św. Jakuba – Droga dolnośląska / Szlak św. Jakuba – Droga VIA REGIA / Szlak św. Jakuba – Droga Sudecka / Szlak św. Jakuba – Droga Ślężańska

Do miejsc świętych i kultowych pielgrzymowano już w starożytności. Ludzie mieli świadomość ich ważności. W średniowieczu mieszkańcy Europy udawali się do Grobu Chrystusa w Jerozolimie i do grobu św. Piotra w Rzymie. Wielu wędrowało do położonego „na końcu świata” grobu św. Jakuba zw. Starszym. Na przełomie lat 30. i 40. n.e. św. Jakub prowadził działalność misyjną na północy Półwyspu Iberyjskiego. Był pierwszym biskupem Jerozolimy oraz pierwszym z dwunastu Apostołów, który zginął śmiercią męczeńską ok. 44 r. n.e. Jego ciało miał odnaleźć pustelnik Pelagiusz, który w objawieniu usłyszał, że „pole gwiazd” zaprowadzi go na miejsce pochówku św. Jakuba (Santiago to po hiszp. św. Jakub, campus stellae – po łac. „pole gwiazd”). Według tradycji, po śmierci uczniowie zabrali ciało świętego, chcąc złożyć je w odległym, bezpiecznym miejscu. W ten sposób dotarli do Półwyspu Iberyjskiego, w okolice miejsca zwanego Finisterre (łac. finis terrae – koniec ziemi). Ciało apostoła zostało pochowane kilkadziesiąt kilometrów od miejsca, do którego przybiła łódź. Na wiele wieków zapomniano o tym wydarzeniu. Dopiero na przełomie VIII/IX w. odkryto na północy Półwyspu Iberyjskiego szczątki, które uznano za relikwie św. Jakuba. Na tym miejscu wybudowano kaplicę, a następnie w 1078 r. romańską świątynię. W 1120 r. papież Kalikst II uznał Santiago za stolicę metropolitarną oraz przyznał kościołowi św. Jakuba prawo obchodzenia Jubileuszu Roku Świętego, który ma miejsce w roku, kiedy 25 lipca, święto apostoła Jakuba, przypada w niedzielę. Pielgrzymi powracający od grobu św. Jakuba zabierali ze sobą muszle po małżach, w dużych ilościach spotykane na pn. wybrzeżu Hiszpanii, zwane później muszlami św. Jakuba. Stały się one symbolem szlaku św. Jakuba i pielgrzymowania. Przy drogach, którymi często pielgrzymowano, zaczęto stawiać kościoły, kaplice i gospody dla pątników. Drogi te w średniowieczu przecinały całą Europę. Ok. XVI – XVII w., gdy w Europie trwały walki religijne, pielgrzymowanie do tego świętego miejsca straciło swoje dawne znaczenie.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Szlak Historycznych Parków i Ogrodów Borów Dolnośląskich

Szlak przebiega przez pagórkowate tereny Pogórza Zachodniosudeckiego oraz przez mniej urozmaicone, silniej zalesione obszary Niziny Śląsko-Łużyckiej. Pod względem historycznym jest to wschodnia część Górnych Łużyc i zachodnie rejony Dolnego Śląska (dawne księstwo jaworskie i legnickie). Od XIV w. dzieje obu regionów biegły wspólnym torem w ramach Korony Królestwa Czech. Okres dynamicznego rozwoju przerwała tragiczna w skutkach wojna trzydziestoletnia (1618-1648). W 1635 r. Górne Łużyce zostały przez króla czeskiego Ferdynanda II zastawione książętom saskim Wettynom i coraz bardziej integrowały się z Saksonią. Sąsiedni Śląsk do zakończenia pierwszej wojny śląskiej w 1742 r. pozostawał częścią państwa czeskiego, potem przeszedł pod władanie brandenbursko-pruskich Hohenzollernów. Z tego okresu pochodzą najstarsze zachowane na opisywanym obszarze parki przypałacowe, zakładane w oparciu o geometryczny, regularny schemat. Założeniom o charakterze reprezentacyjnym towarzyszyły też ogrody użytkowe oraz oranżerie.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)