O tym, jak opowiadać o trudnym dziedzictwie zimnej wojny w sposób atrakcyjny dla turystów z Polski i zagranicy, unikając przy tym uproszczeń i pułapek w pierwszej części spotkania rozmawiały będą dr Joanna Dziadowiec i dr Magdalena Banaszkiewicz.

Do udziału w drugiej części dyskusji zapraszamy przedstawicieli branży turystycznej, nowohuckich radnych i aktywistów oraz wszystkie osoby zainteresowane tematyką schronową i turystycznym rozwojem Nowej Huty. Rozmowę poprowadzi Jolanta Drużyńska z Radia Kraków.

(Źródło: https://www.facebook.com/events/136762093708569/)

Więcej o projekcie tutaj

Odwiedzając obiekty, które biorą udział w akcji zniżkowej, możemy mieć pewność, że oferują one najwyższą jakość i różnorodność usług, przy jednoczesnej unikatowej wartości merytorycznej. Można w nich poznać, dotknąć, a nawet posmakować przemysłowej historii regionu. To miejsca, które po prostu trzeba odwiedzić.

(Źródło: Szlak Zabytków Techniki)

W programie biorą udział obiekty:

• Zabytkowa Kopalnia Srebra w Tarnowskich Górach (UNESCO),
• Zabytkowa Kopalnia Węgla Kamiennego Guido i Sztolnia Królowa Luiza w Zabrzu,
• Muzeum Tyskich Browarów Książęcych,
• Muzeum Browaru Żywiec
• STARY MŁYN Muzeum Dawnych Rzemiosł w Żarkach.

Program trwa od 1 grudnia do końca kwietnia 2018 roku. Aby skorzystać z rabatu 20 % należy zostawić dowód zakupu albo datowany bilet wstępu w obiekcie biorącym udział w programie.

W artykule podjęto problematykę współpracy między podmiotami należącymi do Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego. Celem artykułu jest przedstawienie roli współpracy pomiędzy obiektami tworzącymi szlak turystyczny dla procesu zarządzania tym szlakiem oraz scharakteryzowanie i ocena tej współpracy na przykładzie Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego. Najpierw przedstawiono znaczenie współpracy pomiędzy obiektami dla procesu zarządzania szlakiem. Podkreślono w tym miejscu, że obok współpracy podmiotu zarządzającego szlakiem z innymi obiektami należącymi do szlaku, bardzo ważna jest współpraca między samymi obiektami. Następnie zaprezentowano koncepcję sieci społecznych oraz najważniejsze jej elementy tj. węzły, więzi/relacje i strukturę. W kolejnych rozważaniach przedstawiono metodologię badań oraz rezultaty badawcze. Wykorzystując podejście sieciowe dokonano charakterystyki tzw. treści relacji zachodzących między obiektami na Szlaku Zabytków Techniki (ustalenie co jest przedmiotem ich współpracy), omówiono funkcje tych relacji (określenie celu kooperacji) oraz ich kierunek (identyfikacja relacji inicjowanych głównie jednostronnie lub dwustronnie). Przedstawiono również podstawowe problemy, jakie zdaniem przedstawicieli badanych obiektów, utrudniają współpracę w ramach Szlaku. Następnie, na podstawie dokonanej analizy sklasyfikowano obiekty ze szlaku pod względem ich stopnia zaangażowania we współpracę wraz ze wskazaniem charakterystycznych cech poszczególnych grup tych podmiotów. W rezultacie stwierdzono, że kooperacja między podmiotami należącymi do Szlaku nie jest jeszcze wystarczająco intensywna, że istnieje duża dysproporcja między liczbą partnerów oraz współpraca ma głównie charakter mieszany – wymiana informacji, jak również realizacja różnych przedsięwzięć. Rozważania podsumowano syntetycznym zakończeniem zawierającym zalecenia o charakterze praktycznym.

(Źródło: http://turystykakulturowa.org/ojs/index.php/tk/article/view/804)

Czytaj więcej

Aplikacja i strona są bazą najciekawszych miejsc przydatnych turyście. Możemy znaleźć tu: mnóstwo atrakcji, bazę gastronomiczną, noclegową, zabytki i miejsca interesujące pod względem przyrodniczym. To także zbiór gotowych pomysłów na wycieczki rowerowe, przy których oznaczony został dystans, czasy przejazdu i zwiedzania. W doborze tras, turyście pomoże planer, a największą zaletą jest możliwość zaplanowania własnej wycieczki na stronie www w 3 krokach i wgrania jej do aplikacji mobilnej. Dzięki temu, aplikacja poprowadzi nas trasą, którą wcześniej wybraliśmy.

(Źródło: inf. organizatora)

Głosowanie w etapie powiatowym rozpoczęło się 4 sierpnia i zakończyło się we wtorek, 22 sierpnia, o godz. 21. Głosowanie w etapie wojewódzkim rozpoczyna się 25 sierpnia i potrwa do 8 września, do godz. 21. Laureaci etapu wojewódzkiego w kategoriach Atrakcja Turystyczna, Wydarzenie Roku oraz Smacznie i z Tradycją zostaną wybrani głosami naszych Czytelników. O tym, w czyje ręce trafi nagroda główna dla Małopolskiej Osobowości Turystyki, zdecydują Czytelnicy (2/3 punktów) oraz Kapituła Plebiscytu (1/3 punktów).
W kategoriach Miejsce Niezwykłe (miejscowość / gmina), Przewodnik Turystyczny Roku, W Gościnie (baza noclegowo-wypoczynkowa, ośrodki spa) i Chata z Klimatem (agroturystyka) jest tylko jeden, wojewódzki etap. Głosowanie rozpoczęło się 4 sierpnia i potrwa do 8 września, do godz. 21. Laureaci w kategoriach Chata z Klimatem i W Gościnie zostaną wybrani głosami naszych Czytelników (w przypadku gdy na I miejscu będzie dwóch lub więcej kandydatów ex aequo, głos decydujący będzie należał do Kapituły). O tym, w czyje ręce trafią nagrody główne w kategoriach Miejsce Niezwykłe i Przewodnik Turystyczny, zdecydują Czytelnicy (2/3 punktów) oraz Kapituła Plebiscytu (1/3 punktów).

(Źródło: Gazeta Krakowska)

Do najbardziej popularnych destynacji turystyki pielgrzymkowej należą obecnie Rzym, Fatima, Santiago de Compostela, Jerozolima czy Lourdes, a w Polsce – Licheń, Częstochowa, Wambierzyce, Łagiewniki i inne. Odwiedzanie i wędrowanie do miejsc kultu świętych i błogosławionych jest nie tylko domeną zorganizowanych wyjazdów w ramach biur podróży czy grup wyznaniowych, ale także samodzielnych wypraw indywidualnych lub w małych grupach. Santiago de Compostela w hiszpańskiej Galicji to cel chętnie wybierany przez tych, którzy decydują się na pokonanie znacznej odległości trasy pieszo.

Szlak znaczony charakterystycznymi muszlami wiedzie do sanktuarium uznawanego przez chrześcijan za miejsce spoczynku św. Jakuba Większego przez wiele krajów Europy i jest nie tylko trasą pątników, ale także miejscem spotkań pielgrzymów różnej narodowości i wieku. Część z nich swoje doświadczenia zawiera w blogach podróżniczych, które współcześnie są jedną z najbardziej popularnych form podróżopisarstwa, dostępną także podróżnikom-amatorom. W artykule przedstawiono analizę wybranych blogów podróżniczych opisujących pielgrzymkę do Santiago de Compostela, zwłaszcza w odniesieniu do praktyk pisarskich, które pozwalają wpływać na czytelnika i wypływają ze specyficznego spojrzenia turystycznego.

(Źródło: http://turystykakulturowa.org/ojs/index.php/tk/article/view/850)

Czytaj więcej

Siła głosu, siła natury…. Trzy utalentowane pieśniarki. Jak wulkan, od wybuchu, aż po spływanie gorących fal po zimnej ziemi. Jak góry – trudne do zdobycia, zimne, ostre i twarde. Jak morza, jak jeziora – słone miesza się ze słodkim i upaja…
Pieśń miłości. Pieśń zdrady. Pieśń drogi. Pieśń doli. Pieśń zazdrości. Pieśń rozpaczy. Pieśń ziemi. Pieśń wolności. Pieśń spotkania. Pieśń radości. Pieśń śmierci. Pieśń szczęścia.

(Źródło: oficjalna strona organizatora)

Na szlaku zostały upamiętnione wybitne osoby, które pod Tatrami mieszkały lub tutaj zamieszkały i tworzyły historię Polski. Na szlaku znalazły się nie tylko takie sztandarowe postaci jak Tytus Chałubiński, Sabała, Stanisław Witkiewicz czy Helena Modrzejewska, ale są też szerzej nieznane, albo zapomniane osoby jak na przykład Bronisława i Kazimierz Dłuscy czy bracia Zwolińscy.

(Źródło: rp.pl)

Po szlaku można się poruszać z pomocą specjalnie przygotowanego przewodnika.Będzie też uruchomiona aplikacja na urządzenia mobilne. Miejsca na szlaku będą oznaczone piktogramami z wizerunkiem Sabały i Witkacego.

Inicjatorem powstania Szlaku Znakomitych Zakopiańczyków jest dr Zbigniew Moździerz z Muzeum Tatrzańskiego, który wraz ze znawcą historii Zakopanego Maciejem Krupą, opracował przewodnik. Projekt wsparł Urząd Miasta Zakopane.
To kolejny szlak turystyczny oprowadzający po Zakopanem po powstałym kilka lat temu Szlaku Stylu Zakopiańskiego.

(Źródło: rp.pl)

Lista otwartych świątyń:
– kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła w Binarowej,
– cerkiew parafialna greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła w Brunarach Wyżnych,
– kościół pw. św. Michała Archanioła w Dębnie Podhalańskim,
– cerkiew greckokatolicka pw. św. Paraskewy w Kwiatoniu,
– kościół pw. św. Leonarda w Lipnicy Murowanej,
– cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Bogurodzicy NMP w Owczarach,
– cerkiew greckokatolicka pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku,
– kościół pw. św. św. Apostołów Filipa i Jakuba w Sękowej.

Udostępnione drewniane obiekty w ramach projektu otwarte są w następujących dniach i godzinach:
– poniedziałek – wtorek – po wcześniejszym umówieniu się
– środa – 9:00-17:00*
– czwartek – 9:00-18:00*
– piątek – 9:00-18:00*
– sobota – 9:00-18:00*
– niedziela – 12:00-17:00
*przerwa obiadowa w godz. 13:00-13:30.

Wśród gości i turystów krajowych stosunkowo dobrze znane są: Szlak Orlich Gniazd (znany przez 64% odwiedzających)oraz Małopolskie Szlaki Papieskie. Ponad połowa odwiedzających krajowych zna również Szlak Architektury Drewnianej (56%) oraz Małopolską Trasę UNESCO (54%). Te cztery szlaki cieszą się również największą skalą wykorzystania, gdyż przebyło je od 21% do 28% odwiedzających Małopolskę. O Szlaku Frontu Wschodniego I Wojny Światowej i Małopolskim Szlaku Renesansu słyszała około 1/3 odwiedzających krajowych, a co dziesiąty odwiedzający korzystał z tych tras. Pozostałe szlaki znane są stosunkowo słabo. Słyszało o nich nie więcej jak 30% odwiedzających, a zaledwie kilka procent z nich zdecydowało się z nich skorzystać. Aż 80% odwiedzających zadeklarowało, iż nigdy nie słyszało o Małopolskiej Trasie Smakosza czy Małopolskim Szlaku Winnym, a korzystało z nich zaledwie 4% przyjezdnych.
Porównując wyniki uzyskane w bieżącym okresie badawczym z wynikami za rok 2015, stwierdzić można, iż zmniejszył się wskaźnik odwiedzających krajowych korzystających ze szlaków, których wykorzystanie było i jest nadal stosunkowo duże, to jest: Szlaku Orlich Gniazd, Małopolskich Szlaków Papieskich i Szlaku Architektury Drewnianej. Wzrosło natomiast zainteresowanie takimi szlakami jak: Małopolska Trasa UNESCO, Małopolski Szlak Renesansu czy
Szlak Frontu Wschodniego. Obserwowane różnice w skali wykorzystania nie są duże, a i hierarchia popularności poszczególnych produktów turystycznych niemal nie uległa zmianom.
Wśród odwiedzających zagranicznych hierarchia szlaków tematycznych wyróżniona ze względu na stopień wiedzy o ich istnieniu nie jest zbieżna z hierarchią stworzoną przez odwiedzających krajowych. Zdecydowanie największy odsetek rezydentów zagranicznych zna (przynajmniej ze słyszenia) Małopolskie Szlaki Papieskie (44%) oraz Małopolską Trasę
UNESCO (43%). W drugiej kolejności wymienić należy Szlak Frontu Wschodniego I Wojny Światowej oraz Szlak Orlich Gniazd, które zna około 30% odwiedzających. Wiedzę o pozostałych szlakach tematycznych posiada zaledwie kilkanaście procent rezydentów zagranicznych przybywających do Małopolski (11%-19%).

(Źródło: Badanie ruchu turystycznego w województwie małopolskim (2016), s. 60-61)