• budownictwo drewniane,
• dwory, założenia dworskie i folwarki,
• dziedzictwo historyczne,
• dziedzictwo przyrodnicze,
• panoramy, krajobrazy i punkty widokowe,
• konspekt edukacyjny „Przez wieki”,
• konspekt edukacyjny „4 pory roku”.

Niektóre z obiektów prezentowanych w ramach „Wielickich Tras” są wspólne dla dwóch lub nawet trzech szlaków, tak więc warto poświęcić czas na zapoznanie się ze wszystkimi umieszczonymi na stronie internetowej tematami. „Wielickie Trasy” są doskonałym pretekstem do zapoznania się z historią, dziedzictwem, architekturą i krajobrazem powiatu wielickiego oraz ponownego odkrycia wyjątkowości tego regionu. W opisach poszczególnych obiektów znajdziemy dokładne informacje na temat ich położenia geograficznego oraz różnorodnych kontekstów historiograficznych, związanych z ich istnieniem. Najstarsze są prehistoryczne kurhany (opisane w trasie 3 poświęconej dziedzictwu historycznemu) oraz kopiec w Krakuszowicach. Warto również zauważyć, że „Wielickie Trasy” prezentują zainteresowanym obiekty zarówno istniejące i znane, jak dwór Żeleńskich w Grodkowicach, dwór w Bilczycach, Puszcza Niepołomicka czy kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach, jak i obiekty nieznane oraz już nieistniejące, takie jak folwark w Koźmicach Małych czy nieistniejący dziś dwór w Raciborsku.

Trasa 1: Budownictwo drewniane
Obiekty: kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce – czworaki w dawnym folwarku w Raciborsku – folwark przy dworze Żeleńskich w Grodkowicach – dom drewniany w Niegowici – folwark w Koźmicach Małych – stodoła przy Folwarku Wiązy w Marszowicach

Trasa 2: Dwory, założenia dworskie i folwarki
Obiekty: zabudowania folwarczne w Koźmicach Małych – dawne założenia dworskie majątku Morsztynów w Raciborsku (dziś na miejscu dworu znajduje się kościół) – dawne założenia dworskie i folwark Morsztynów w Pawlikowicach (dziś teren parafii pw. św. Michała Archanioła) – dwór w Bilczycach – dwór w Biskupicach – dwór Lipowskich w Hucisku – dwór i folwark  Żeleńskich w Grodkowicach

Trasa 3: Dziedzictwo historyczne
Obiekty: kurhany prehistoryczne w lesie koło wioski Jawczyce – kopiec w Krakuszowicach – kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach

Trasa 4: Dziedzictwo przyrodnicze
Obiekty: Puszcza Niepołomicka (wybrane części dostępne dla zwiedzających) – stawy w Brzegach – las i stawy „na Grabówkach” w Wieliczce – Las Krzyszkowicki

Trasa 5: Panoramy, krajobrazy i punkty widokowe
Obiekty: panorama północna (droga z Grodkowic do Brzezia) – panoramy z okolicy Wieliczki (Siercza, kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce, kościół pw. św. Floriana w Chorągwicy) – panorama z okolic kościoła pw. św. Marcina w Biskupicach oraz kościoła pw. Znalezienia Krzyża Pańskiego w Łazanach – panoramy na Pogórzu Wielickim: Dobranowice, Grajów, Raciborsko

Trasa 6: Konspekt edukacyjny „Przez wieki” – skierowany do dzieci i młodzieży
Konspekt edukacyjny „Przez wieki” jest propozycją aktywnego spędzenia czasu połączonego z utrwalaniem podstawowej wiedzy, przede wszystkim z zakresu historii oraz historii sztuki. Jak pisze sam autor:

W tej części proponujemy przebycie przyśpieszonego kursu – od starożytności do XXI wieku, w którym każdą epokę będzie reprezentował jeden zabytek. Będzie to coś więcej niż lekcja historii, bo część miejsc reprezentują obiekty o wysokich walorach architektonicznych, przyrodniczych lub kulturowych.
Opisy większości obiektów wzbogacone są o przykładowe pytania/ćwiczenia, które należy wykonać w celu utrwalenia sobie przyswojonej wiedzy.

Obiekty: kopiec w Krakuszowicach – kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach –  dwór i folwark  Żeleńskich w Grodkowicach – kopiec J.H. Dąbrowskiego w Pierzchowie – cmentarz w Gdowie – pomnik na Wzgórzu Kaim w Wieliczce – cmentarz wojenny w Wieliczce – cmentarze wojenne w Niepołomicach – cmentarz wojenny w Podborzu koło Staniątek

Trasa 7: Konspekt edukacyjny „4 pory roku”
Konspekt edukacyjny „4 pory roku” jest propozycją aktywnego spędzenia czasu połączonego z utrwalaniem podstawowej wiedzy, przede wszystkim z zakresu przyrodoznawstwa. Każda z pór roku jest przypisana do innego miejsca, które jest schronieniem dla wyjątkowych zwierząt. A zatem dla wiosny jest to Puszcza Niepołomicka, podczas spaceru w której można spróbować zobaczyć bociana czarnego. Latem warto czatować w okolicach stawów Grabówki w Wieliczce, będących siedliskiem bardzo rzadkiego żółwia błotnego, który właśnie w lecie wyleguje się na kamieniach przy brzegu. Jesienią pan Krzysztof Brożek proponuje wycieczkę nad stawy w Brzegach, które są miejscem występowania dzikiego ptactwa wodnego. Zimą natomiast warto ponownie odwiedzić te same miejsca, które w zmienionych warunkach atmosferycznych odkrywają wcześniej ukryte elementy krajobrazu. Każda z propozycji przedstawionych w konspekcie jest wzbogacona o pytania/ćwiczenia, które mają pomóc w utrwaleniu zdobytej wiedzy.

Obiekty: Puszcza Niepołomicka (Droga Królewska, obrzeża wokół Rezerwatu Gibel i Rezerwatu Lipówka) – las i stawy Grabówki w Wieliczce – stawy w miejscowości Brzegi – jaworowa aleja w Raciborsku

Ariański szlak ma duże walory edukacyjne, jako że historia obecności Braci Polskich w tym regionie nie jest powszechnie znana. Jak zauważa autor:

Działalność wielu wybitnych przedstawicieli ruchu [ariańskiego przyp.], jak Morsztynowie, Wiszowaci oraz Faust Socyn, bardzo rzadko w publikacjach kojarzona jest z Raciborskiem, Pawlikowicami, Jankówką czy Koźmicami. Nawet jeśli używa się zwrotu „Morsztyn z Raciborska”, to wymienionych wyżej wiosek nie traktuje się jako historycznej całości. Zadaniem tej publikacji jest to zmienić, tak, aby wioski południowej części powiatu wielickiego tworzyły w powszechnej świadomości obszar o wspólnej tradycji materialnej, kulturowej i historycznej.

Bracia Polscy zakładali przede wszystkim odrzucenie istnienia Trójcy Świętej (dlatego też byli nazywani antytrynitarzami), pacyfizm oraz sprawiedliwość i równość społeczną, a za jedyną podstawę swojej doktryny uważali Biblię. Początek ich działalności na ziemiach Pogórza Wielickiego związany jest z osobą Fausta Socyna (wł. Fausto Sozzini) oraz z rodziną żupników krakowskich – Morsztynów, którzy w pierwszej połowie XVI wieku wykupili od rodziny Kłębów dobra ziemskie w omawianym regionie. Bracia Polscy działali oficjalnie do 1658 roku, kiedy to Sejm nakazał im konwersję na katolicyzm lub, w wypadku odmowy, banicję. Większość Braci Polskich, którzy zdecydowali się na emigrację, wyjechała na Śląsk, do Prus i Holandii.

Proponowana trasa przebiega przez miejscowości: Raciborsko, Pawlikowice, Jankówka, Koźmice Małe, Wieliczka. Wszystkie one miały związek z rodziną Morsztynów zarządzającą żupami królewskimi w Wieliczce. Miejscami znajdującymi się w Raciborsku, związanymi w przeszłości z arianami są: teren kościoła, który zajął miejsce po dworze Morsztynów, otaczający kościół park, budynek spichlerza oraz XIX-wieczne czworaki. Wszystkie z tych obiektów zostały ulokowane w miejscach dawnych zabudowań dworskich. W Pawlikowicach punktem na szlaku jest zachowany w szczątkowej formie park, który należał do nieistniejącego już założenia dworskiego. Warto zaznaczyć, że w dworze w Pawlikowicach w latach 1583–1587 mieszkał Faust Socyn wraz ze swoją małżonką, Elżbietą Morsztynówną. W Jankówce, przy rozwidleniu dróg Wieliczka – Dobczyce i Jankówka – Gorzków, podobnie jak w Pawlikowicach znajduje się zachowane w szczątkowej formie założenie parkowe. W przeszłości stały tam dwór, który zamieszkiwali Wiszowaci – Stanisław i jego syn Andrzej, wybitny ariański pisarz i autor pracy Bibliotheca Fratrum Polonorum, oraz kryptoariański zbór, funkcjonujący prawdopodobnie aż do początku XVIII wieku. W późniejszych czasach mieszkał tam znany krakowski artysta, Józef Mehoffer, który założył piękny ogród, uwieczniony na jego obrazie Czerwona parasolka. Koźmice Małe znalazły się na szlaku ze względu na istniejący tam w przeszłości folwark należący do rodziny Morsztynów. W dzisiejszych czasach można w tym miejscu podziwiać częściowo rozebraną, ale wciąż imponującą stodołę z XIX wieku oraz staw, który istnieje prawdopodobnie od 550 lat. Ostatni punkt na szlaku jest związany z kaplicą Morsztynów, która została ufundowana w kościele pw. św. Klemensa w Wieliczce po konwersji części rodziny Morsztynów na katolicyzm w XVII wieku. Niestety, w wyniku trzęsienia ziemi do dzisiejszych czasów zachowały się tylko kamienna krypta znajdująca się pod dawną kaplicą Morsztynów oraz część malowideł Baltazara Fontany.

Jak to możliwe? Wszystko za sprawą projektu Łódź Bajkowa, w ramach którego tworzony jest w tym mieście rodzinny szlak turystyczny śladami małych pomników, z których każdy przedstawia innego bohatera znanych animacji.

Serię spotkań z bajkowymi postaciami można rozpocząć z dowolnego miejsca, my jednak swój spacer zaczniemy od pomnika najbardziej oddalonego od centrum miasta. Tuż przy łódzkim ZOO odnajdujemy pomnik Maurycego i Hawranka. Sympatyczni chłopcy zapraszają miejscowych i turystów do odwiedzenia zwierząt w ogrodzie zoologicznym. Aby wycieczka była jeszcze przyjemniejsza i ciekawsza, warto skorzystać z tego zaproszenia. Prosto z ZOO można udać się w kierunku alei Unii Lubelskiej i kąpieliska Fala, aby tam przywitać się z Małym Pingwinkiem Pik-Pokiem. Ten miły maluch został uwieczniony jak płynie na fali, z pewnością nie bez powodu w bliskim sąsiedztwie basenu.

Po dotarciu do centrum, bez problemu odnajdujemy ulicę Piotrkowską. Przed siedzibą Centrum Informacji Turystycznej wita nas wesoła postać Misia Uszatka. Jest to rzeźba, która została odsłonięta jako pierwsza z tego cyklu, w 2009 roku. Słynny miś z klapniętym uszkiem, z planem miasta i plecakiem, zdaje się zwiedzać Łódź razem z nami. Od tego miejsca już tylko kilka kroków dzieli nas od dwóch kolejnych rzeźb. Pierwsza z nich to pomnik Piotrusia, bohatera bajki „Zaczarowany ołówek”. Chłopiec rysuje po budynku Łódzkiego Domu Kultury (ul. Traugutta 18) i wraz ze swym psem – zdającym się wyskakiwać z obrazka – przypomina nam o magii zaklętej w historii o niezwykłym ołówku. Całkiem niedaleko, przy Parku im. Henryka Sienkiewicza i pobliskiej szkole podstawowej, możemy spotkać kolejnego przyjaciela – Plastusia. Dzierży on w ręku szkolny dzwonek i opiera się o swój pamiętnik, dzięki któremu każdy maluch poznał jego szkolne przygody.

Następnie, idąc przez park i dalej w kierunku Muzeum Kinematografii, trafimy na rzeźbę przedstawiającą kota Filemona i jego towarzysza – Bonifacego. Zwierzaki bawią się kłębkiem wełny tuż przy wejściu do budynku. Stąd już tylko próg dzieli nas od urozmaicenia sobie wycieczki wizytą w tym muzeum, które znajduje się w pięknym pałacyku Karola Scheiblera.

W tej samej okolicy rozśpiewany Wróbelek Ćwirek zaprasza przechodniów do Palmiarni. Ćwirek na stałe zagościł w gniazdku zbudowanym w rozwidleniu niziutkiego drzewka. Wizyta w ogrodzie botanicznym to doskonałe dopełnienie odwiedzin u Ćwirka.

Na sam koniec, aby odwiedzić wszystkich bohaterów dzieciństwa uwiecznionych na ulicach Łodzi, pozostaje nam udać się do Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej. Tam przywitać możemy Trzy Misie. Misia, Bartek i Kuba wołają do nas i machają ze szczytu małej skały, na której stoją

Ta trasa to nie tylko powrót do dzieciństwa dla fanów twórczości studia Se-ma-for i frajda dla maluchów, ale także szlak nakłaniający do zobaczenia ciekawych miejsc w Łodzi, której być może nie znamy od tej strony. Rzeźby są ulokowane w miejscach atrakcyjnych dla turystów i związanych z łódzkim przemysłem filmowym. Mają one przypomnieć mieszkańcom i przyjezdnym o ważnym aspekcie produkcji filmowej, jakim jest animacja. Znani bohaterowie wieczorynek wywołują uśmiech na twarzach przechodniów i ochoczo pozują ze swymi fanami do pamiątkowych zdjęć.

Docelowo „Łódź Bajkową” ma tworzyć 17 rzeźb (wszystkie z brązu). W ramach projektu wyemitowana została też lokalna moneta – „Łódka” – z podobiznami wybranych bajkowych postaci.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 42618

Trasę szlaku można podzielić na 5 spacerów, o łącznej długości 3 km. Oprócz miejsc, które stanowiły tło dla historii znanych z dużego ekranu, atrakcją są także instytucje i historyczne obiekty związane z polską kinematografią.

Szlak ten jest dobrym sposobem na spędzenie wolnego popołudnia, a dla osób spoza Łodzi jest ciekawą formą zwiedzenia miasta. Miesza się tu historia, dziedzictwo, sztuka, popkultura, dlatego każdy znajdzie coś dla siebie.

Każde takie miejsce w regionie świadczy o tym, jak wiele wydarzyło się w przeszłości, jest znakiem czasu. Jedne zostały odrestaurowane i dostosowane do potrzeb współczesnych turystów, inne wciąż pozostają zapomniane i niszczeją z roku na rok. I właśnie odnajdowanie i zwiedzanie tych ostatnich może nam często dostarczyć wyjątkowych wrażeń. Takie dwory i pałace poruszają naszą wyobraźnię i przypominają o wpływie historii na świat, w którym obecnie żyjemy.
Spośród licznych takich obiektów, na wyznaczonym Szlaku Dworów i Pałaców Północnych Kaszub możemy poznać te najciekawsze. Wiele z nich to obecnie hotele z restauracjami i pięknymi, przyciągającymi turystów ogrodami, na przykład Dwór „Sześć Dębów” w Prusewie – wielowiekowy budynek z bogatą historią. Na hotele zaadaptowano także: przebudowany w drugiej połowie XIX wieku Dwór w Bychowie; Dwór w Salinie – najpierw doświadczony przez wojnę, a później przez wielki pożar; Dwór w Starbieninie w stylu toskańskim z końca XIX wieku wraz z parkiem z zachowanym starodrzewem i sadzawkami; neogotycki pałac w Rzucewie, w którego ogrodach drzewa sadził ponoć sam Jan III Sobieski. Kolejne luksusowe hotele, a zarazem perły architektury, to eklektyczny pałac w Rekowie Górnym pochodzący z 1871 roku, Pałac w Zwartowie z zasługującym na szczególną uwagę ogrodem z nietypowymi roślinami  oraz położony niedaleko morza zamek w Krokowej, który – choć przetrwał wojnę w dobrym stanie – musiał zostać odrestaurowany po dewastacji dokonanej w czasach PRL-u. Zamieszkać dziś można także w niegdysiejszej posiadłości rodu Lisewskich, która przyciąga turystów dodatkowymi atrakcjami, takimi jak na przykład minizoo. Wkrótce ma zostać udostępniona turystom także rezydencja rodziny von Below w Sławutówku, która niegdyś była w posiadaniu Jana III Sobieskiego oraz Radziwiłłów. Na liście najznamienitszych obiektów regionu północnych Kaszub odnajdziemy też zespół pałacowo-parkowy w Kłaninie, do którego wiedzie piękna aleja lipowa, a w którego ogrodzie można podziwiać zachowaną altanę z XIX wieku. Na uwagę zasługuje również burzliwa przeszłość pałacu w Godętowie, który kiedyś został przegrany w karty, mieścił w sobie teatr, a później stał się kwaterą wojskową. Niestety niedostępny do zwiedzania jest pałac w Sasinie, położona niedaleko morza rezydencja niegdysiejszych możnych tej okolicy – hrabiów i bogaczy. Natomiast Pałac Przebendowskich i Keyserlingków w Wejherowie doprowadziło do dawnej świetności i zaadaptowało na potrzeby swych wystaw Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej.

Wszystkie te obiekty zachwycają dziś każdego, kto potrafi dostrzec piękno wielowiekowej architektury. Wiążą się też z nimi opowieści, których bohaterami są ich dawni, nietuzinkowi mieszkańcy. Warto poczytać więcej o tych miejscach i wybrać najciekawsze do obejrzenia. Fakt, że większość z nich to obecnie hotele, sprawia, że są dostępne – można nawet w jednej z historycznych budowli. Jeszcze ciekawsze niż zwiedzanie miejsc przekształconych w centra komercyjne może być jednak poszukiwanie zabytkowych domostw na własną rękę, niezależnie od tego, w jakim rejonie się znajdujemy. Odnajdując stare dwory i pałace, których szczególnie dużo jest na Kaszubach, możemy czerpać radość z bogactwa historii, jakie ukryte jest w ich murach.

Niestety w mieście nie zachowało się wiele śladów istnienia społeczności żydowskiej. Dlatego też w ostatnich latach powstało klika projektów mających na celu przywrócenie pamięci o historii Białegostoku. Na przełomie 2007 i 2008 r. stworzono Szlak Dziedzictwa Żydowskiego w Białymstoku. Jest to pierwszy szlak tematyczny w mieście.

Na trasie Szlaku znajduje się 36 obiektów, m.in. synagogi, cmentarze i kamienice. Całość została szczegółowo i bardzo ciekawie opisana w przewodniku historycznym wydanym przez Fundację Uniwersytetu w Białymstoku Universitas Bialostocensis. Broszura ma także angielską wersję językową. Stare fotografie, historie obiektów i krótkie biografie osób z nimi związanych sprawiają, że przewodnik jest naprawdę wartościowy nie tylko dla turystów, ale również dla mieszkańców miasta, którzy chcą się dowiedzieć czegoś więcej na temat jego przeszłości. Dobrze przygotowane informacje o obiektach, a także różne ciekawostki zawarte w przewodniku przypominają historię miasta, a także pozwalają utrwalić pamięć o społeczności żydowskiej w nim mieszkającej.

Przyjeżdżając do Krakowa zaledwie na parę dni, nie można zobaczyć wszystkiego. Ale jak wybrać te miejsca, które naprawdę warto zwiedzić? Pomocą może być szlak „Hity krakowskich muzeów”. Powstał on, aby zachęcać do obejrzenia najcenniejszych i najciekawszych eksponatów ze zbiorów kilkunastu krakowskich muzeów oraz Muzeum Żup Krakowskich i Kopalni Soli w Wieliczce.

Szlak jest promowany przez broszurę zawierającą opisy wszystkich znajdujących się na nim obiektów. Można się z niej dowiedzieć również o godzinach otwarcia muzeów i ich wystawach stałych. Na końcu znajduje się praktyczna mapka. Informacje zawarte w tym krótkim przewodniku są bardzo przydatne dla turystów. Korzystanie z nich ułatwia poruszanie się po szlaku osobom, który pierwszy raz przyjechały do Krakowa, jak również jego mieszkańcom. Broszurę można znaleźć zarówno w Punktach Informacji Turystycznej, jak i w Internecie.

Dzięki szlakowi „Hity krakowskich muzeów” każdy może znaleźć najciekawszą dla siebie wystawę. Jest to niewątpliwie duża pomoc dla turystów, którzy podążając szlakiem, mogą odwiedzić najbardziej znane krakowskie muzea i zobaczyć najcenniejsze eksponaty.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34975

W osiągnięciu harmonii wewnętrznej pomoże Rowerowy Szlak Miejsca Mocy. Pomysłodawcy tego projektu stworzyli szlak łączący miejsca kultu religijnego oraz ważne obiekty sakralne w regionie – aby przemierzyć całą tę trasę turysta musi przejechać prawie 600 km. Wysiłek włożony w pokonanie każdego odcinka gwarantuje satysfakcję z aktywnego spędzenia dnia, a odkrywanie nowych, inspirujących miejsc – pozytywnie nastraja.

Długość trasy oraz kolejność odwiedzanych miejsc można dostosować do swoich możliwości. Dzięki dobrze rozplanowanej i zorganizowanej bazie noclegowo-gastronomicznej przebycie całego szlaku jest w zasięgu możliwości każdego turysty, również dzieci i seniorów.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34971

Nie jest to typowy szlak związany z biografią danej osoby. Twórcy zaplanowali trasę krajoznawczą pokazując nam zabytki, które pojawiały się na przestrzeni kilkudziesięciu lat, a więc nie tylko te, które można wiązać z czasami Generała Bema.

Zwiedzanie szlaku można rozpocząć przy pętli tramwajowej w Borku Fałęckim lub 7 km dalej, na stacji PKP Kraków-Sidzina. Powrót do Krakowa przewidziano pociągiem ze stacji Radziszów (linia Kraków Płaszów – Zakopane). Osoby chcące wrócić do Krakowa na rowerach – będą miały do pokonania dodatkowe 20 km.

Od pętli tramwajowej w Borku Fałęckim szlak biegnie chodnikiem do ulicy Goryczkowej, następnie skręca w lewo w ulicę Żywiecką. Przed skrzyżowaniem z ulicą Zawiłą mija się pomnik upamiętniający miejsce dawnego hitlerowskiego obozu karnego – Stalag 369. Na pobliskiej Górze Borkowskiej zwiedzić można kościół pw. Matki Bożej Zwycięskiej – wzniesiony w 1936 r. oraz dwór z poł. XIX w. (obecnie: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin PAN) – usytuowany w zabytkowym klasycystycznym parku z kaplicą.
Dalsza trasa wiedzie przez Kobierzyn, gdzie znajduje się Szpital Neuropsychiatryczny im. J. Babińskiego, który powstał w latach 1912 – 1917. Na obszarze ok. 20 ha znajdują się zabudowania i park z kaplicą, wpisane do rejestru zabytków. Podczas II wojny światowej po wymordowaniu pacjentów, zakwaterowano tu formacje Hitlerjugend, potem kompleks zamieniono na szpital wojskowy.

Pokonując ulice: Zawiłą, Babińskiego, Spacerową i Działowskiego, dojeżdża się do stacji PKP Kraków-Sidzina – dawnej wsi, w XI w. należącej do opactwa tynieckiego. Ulicami: Prażmowskiego, Nałkowskiej i Żyzną szlak wiedzie na południe. W pobliżu miejscowej szkoły znajduje się klasycystyczny dworek ze spichlerzem i parkiem w stylu włoskim z licznymi pomnikami przyrody (obecnie: stanowi własność prywatną z artystyczną pracownią odlewniczą – Pegaz).

Na grzbiecie libertowskim trasa skręca w lewo. Przejeżdżając przez Libertów podziwiać można nowoczesny kościół pw. św. Brata Alberta i położony niedaleko niego dwór z początku XIX w., otoczony parkiem krajobrazowym ze starodrzewem.

Dalej szlak skręca w prawo i przez pola prowadzi do drogi Kraków – Zakopane. Po jej przecięciu trasa wiedzie w kierunku wsi Gaj, w XI w. należącej do benedyktynów z Tyńca. Na miejscu drewnianego kościoła z XIII w. wzniesiono w 1626 r. kolejny z cudownym obrazem Matki Boskiej Gajowskiej, przebudowany w XVII w. w stylu barokowym. W tej miejscowości zachował się jeden budynek z dawnych zabudowań dworskich rodziny Bemów. Przy Zespole Szkół im. Jana Pawła II znajduje się granitowa tablica w formie otwartej księgi upamiętniająca pobyt gen. Bema w Gaju w latach 1801-1809.

Po przebyciu kilkuset metrów dociera się do centrum Mogilan. W tej wsi warto zwiedzić kościół i dwór klasycystyczny z XVIII w. z parkiem w stylu francuskim, gdzie wybudowano kopiec parkowo-widokowy (wysokość ok. 3 m). Z Mogilan szlak prowadzi do stacji PKP Radziszów.

Wycieczka ta to podróż krajoznawcza z historią w tle. W trakcie jej trwania podziwiamy piękno podkrakowskich terenów i zabytki o długiej historii. Szlak daje możliwość aktywnego spędzenia czasu z rodziną, łączącego młodsze i starsze pokolenie.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34353

Cały Szlak Przygody, na którym znajdziemy bardzo wiele obiektów, dla ułatwienia został podzielony na sześć krain tematycznych.

Na terenie Krainy Natury można podziwiać obiekty, które znajdują się pod ścisłą ochroną konserwatorską. To miejsce na trasie stwarza okazję do poznania szczególnych aspektów przyrodniczych i kulturowych tego regionu. Kraina Talentów z kolei obfituje w warte zobaczenia zabytki, a jednocześnie ma wspaniale rozwiniętą infrastrukturę turystyczną, która sprosta gustom najbardziej wymagających turystów – w tym także dzieci. Nazwa tej części szlaku odwołuje się do zdolności ludzi, które w tym rejonie wyrażane od lat są poprzez wytwórstwo przemysłowe, a także atutów edukacyjnych oraz poznawczych. Kolejna – Kraina Kultur – nawiązuje do tradycji i historii. To miejsce w wyjątkowy sposób łączy przeszłość z teraźniejszością i ukazuje wpływy innych kultur w tym regionie. Kraina Legend obejmuje teren wokół Łysej Góry, co tłumaczy jej nazwę. Tutaj zapoznamy się jednocześnie z bogatym dziedzictwem kulturowym i historycznym regionu, jak i z atrakcjami turystycznymi. Podróż przez Krainę Sacrum i Profanum to wędrówka przez minione wieki. Największymi atrakcjami tego terenu są obiekty ukazujące kunszt sztuki sakralnej, ale widoczne są tutaj też ślady kultury pogańskiej. Kraina Czterech Żywiołów, na pograniczu województwa świętokrzyskiego i mazowieckiego, reprezentować ma głównie dziedzictwo przyrodnicze. Jest to równocześnie miejsce, w którym czekają na nas ciekawe atrakcje turystyczne.

Każda z Krain ma kilka swoich sztandarowych miejsc, które ją charakteryzują. Dodatkowo strona internetowa Szlaku Przygody prezentuje inne obiekty, które również dobrze wpisują się w charakterystykę danej Krainy i które także warto zobaczyć, będąc w Świętokrzyskiem.

Kraina Natury to przede wszystkim warte zobaczenia Pojezierze Świętokrzyskie – największe w regionie skupisko owalnych zbiorników wodnych. Dwór w Ludyni z połowy XVIII wieku, w którym przebywał nawet sam Tadeusz Kościuszko, odzwierciedla wyglądem najświetniejsze czasy Rzeczpospolitej Szlacheckiej. Warto także odwiedzić Muzeum Etnograficzno-Historyczne w Fałkowie z niezwykle atrakcyjnymi historycznie eksponatami, jak również zwiedzić ruiny pałacu Niemojewskich w Lasocinie.

Nie można przejechać przez Krainę Talentów, nie zobaczywszy największego i najstarszego polskiego drzewa, pomnika przyrody – Dębu Bartka. Oblęgorek zaprasza do złożenia wizyty w domu swojego wybitnego mieszkańca – w Pałacyku Henryka Sienkiewicza. W tym mieście przy okazji można zwiedzić wyjątkowe Muzeum Kowalstwa Artystycznego. Ciekawą i nietypową atrakcją tego regionu jest tor samochodowy w Miedzianej Górze. Tutaj także, w Piekoszowie, można spotkać się z historią i obejrzeć ruiny wspaniałego przed laty Pałacu rodu Tarłów.

Kraina Kultur to kraina wielu świątyń i innych obiektów cennych kulturowo, ale za najważniejsze można tu uznać trzy miejsca położone właściwie w jednej linii na mapie. Zaczynając podróż w Chmielniku, można zwiedzić Muzeum Świętokrzyski Sztetl, czyli niezwykłą synagogę – budynek interesujący nie tylko pod względem architektonicznym i religijnym, ale także kulturowym. Kolejna synagoga, budynek z XVI wieku, znajduje się w Szydłowie. Jadąc dalej na zachód, trafimy do Kurozwęk, gdzie każdy powinien odwiedzić Zespół Pałacowy, stanowiący dziś enklawę kultury Dzikiego Zachodu w Polsce – to właśnie tu znajdziemy jedyną w naszym kraju hodowlę bizonów amerykańskich. Warto udać się nieco dalej na północ, do kościoła parafialnego w Cisowie, świątyni pod wezwaniem Świętego Wojciecha. Jadąc do Cisowa, po drodze możemy odpocząć nad przepięknym Zalewem Chańcza.

Region magiczny – Kraina Legend – przyciąga turystów do Parku Rozrywki i Miniatur Sabat Krajno u stóp Łysicy. Tutaj każde miejsce wydaje się obrośnięte w szereg legend. Osada Średniowieczna w Hucie Szklanej to kwintesencja średniowiecznej magii i tradycji. Będąc w tej miejscowości, można także świetnie spędzić czas w BabyJagowie. Ciekoty z kolei nie są zapewne obce wielbicielom twórczości Stefana Żeromskiego – tam zwiedzić możemy Centrum Edukacyjne Szklany Dom. Kraina Legend to także Wąchock, gdzie oprócz niesamowitego opactwa Cystersów zobaczymy też pomnik sołtysa, który zdążył urosnąć już do miana legendy współczesnych czasów.

Kraina Sacrum i Profanum to przede wszystkim obiekty kultu religijnego – między innymi Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego na Łysej Górze czy Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Kałkowie-Godowie. Ten region to jednak także profanum. Spędzimy tu zatem czas w turystycznym centrum – nad Zalewem Brodzkim, gdzie sacrum stanowi dla turystów otoczenie niesamowitej przyrody. Nowy wymiar rzemiosła i życia starożytnych poznamy, udając się do Centrum Kulturowo-Archeologicznego w Nowej Słupi – jedynego miejsca w Polsce, gdzie prezentowana jest problematyka
starożytnej metalurgii żelaza w szerokim kontekście kulturowym.

Kraina Czterech Żywiołów to teren bardzo rozległy. Do jednego z obiektów musimy wjechać na teren województwa mazowieckiego. Rezerwat żółwia błotnego w Borowcu – bo to o nim mowa – to obiekt szczególny, jeden z największych tego typu w Europie. W Bałtowie miłośnicy przyrody na pewno spędzą szczególnie dużo czasu. Jest to miejsce, gdzie znajduje się nie tylko Kompleks Turystyczny JuraPark, ale i Ośrodek Jazdy Konnej oraz Zwierzyniec Bałtowski – ostoja dzikiej przyrody. Ciekawymi miejscami na tej trasie są także: Żywe Muzeum Porcelany w Ćmielowie, Muzeum Archeologiczne i Rezerwat Przyrody Krzemionki oraz Małoszyce, gdzie znajdują się pozostałości zespołu dworskiego, w którym urodził się Witold Gombrowicz.

Szlak Przygody to bogactwo całego województwa na jednej trasie, która stanowi gotowy przepis na dobrą zabawę w czasie rodzinnego wyjazdu czy wycieczki szkolnej. Zarówno dorośli, jak i dzieci znajdą tu coś dla siebie. Dodatkową atrakcją jest system zbierania punktów, przyznawanych za zwiedzenie poszczególnych obiektów na mapie szlaku, wymienialnych na nagrody dla aktywnych turystów.

Szlak Przygody został uznany za jeden z najlepszych produktów turystycznych roku 2013 oraz zdobył Certyfikat Polskiej Organizacji Turystycznej.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34175