Opis oraz fotografie wszystkich atrakcji na szlaku można znaleźć na stronie Tarnowskiego Centrum Informacji, które opracowało szlak. Oprócz strony internetowej szlak posiada tez aplikację mobilną ułatwiającą zwiedzanie w terenie.

Obiekty Szlaku będą docelowo połączone oznakowanym szlakiem rowerowym, który będzie skomunikowany z „autostradami” rowerowymi przecinającymi Województwo Małopolskie.

• budownictwo drewniane,
• dwory, założenia dworskie i folwarki,
• dziedzictwo historyczne,
• dziedzictwo przyrodnicze,
• panoramy, krajobrazy i punkty widokowe,
• konspekt edukacyjny „Przez wieki”,
• konspekt edukacyjny „4 pory roku”.

Niektóre z obiektów prezentowanych w ramach „Wielickich Tras” są wspólne dla dwóch lub nawet trzech szlaków, tak więc warto poświęcić czas na zapoznanie się ze wszystkimi umieszczonymi na stronie internetowej tematami. „Wielickie Trasy” są doskonałym pretekstem do zapoznania się z historią, dziedzictwem, architekturą i krajobrazem powiatu wielickiego oraz ponownego odkrycia wyjątkowości tego regionu. W opisach poszczególnych obiektów znajdziemy dokładne informacje na temat ich położenia geograficznego oraz różnorodnych kontekstów historiograficznych, związanych z ich istnieniem. Najstarsze są prehistoryczne kurhany (opisane w trasie 3 poświęconej dziedzictwu historycznemu) oraz kopiec w Krakuszowicach. Warto również zauważyć, że „Wielickie Trasy” prezentują zainteresowanym obiekty zarówno istniejące i znane, jak dwór Żeleńskich w Grodkowicach, dwór w Bilczycach, Puszcza Niepołomicka czy kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach, jak i obiekty nieznane oraz już nieistniejące, takie jak folwark w Koźmicach Małych czy nieistniejący dziś dwór w Raciborsku.

Trasa 1: Budownictwo drewniane
Obiekty: kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce – czworaki w dawnym folwarku w Raciborsku – folwark przy dworze Żeleńskich w Grodkowicach – dom drewniany w Niegowici – folwark w Koźmicach Małych – stodoła przy Folwarku Wiązy w Marszowicach

Trasa 2: Dwory, założenia dworskie i folwarki
Obiekty: zabudowania folwarczne w Koźmicach Małych – dawne założenia dworskie majątku Morsztynów w Raciborsku (dziś na miejscu dworu znajduje się kościół) – dawne założenia dworskie i folwark Morsztynów w Pawlikowicach (dziś teren parafii pw. św. Michała Archanioła) – dwór w Bilczycach – dwór w Biskupicach – dwór Lipowskich w Hucisku – dwór i folwark  Żeleńskich w Grodkowicach

Trasa 3: Dziedzictwo historyczne
Obiekty: kurhany prehistoryczne w lesie koło wioski Jawczyce – kopiec w Krakuszowicach – kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach

Trasa 4: Dziedzictwo przyrodnicze
Obiekty: Puszcza Niepołomicka (wybrane części dostępne dla zwiedzających) – stawy w Brzegach – las i stawy „na Grabówkach” w Wieliczce – Las Krzyszkowicki

Trasa 5: Panoramy, krajobrazy i punkty widokowe
Obiekty: panorama północna (droga z Grodkowic do Brzezia) – panoramy z okolicy Wieliczki (Siercza, kościół pw. św. Sebastiana w Wieliczce, kościół pw. św. Floriana w Chorągwicy) – panorama z okolic kościoła pw. św. Marcina w Biskupicach oraz kościoła pw. Znalezienia Krzyża Pańskiego w Łazanach – panoramy na Pogórzu Wielickim: Dobranowice, Grajów, Raciborsko

Trasa 6: Konspekt edukacyjny „Przez wieki” – skierowany do dzieci i młodzieży
Konspekt edukacyjny „Przez wieki” jest propozycją aktywnego spędzenia czasu połączonego z utrwalaniem podstawowej wiedzy, przede wszystkim z zakresu historii oraz historii sztuki. Jak pisze sam autor:

W tej części proponujemy przebycie przyśpieszonego kursu – od starożytności do XXI wieku, w którym każdą epokę będzie reprezentował jeden zabytek. Będzie to coś więcej niż lekcja historii, bo część miejsc reprezentują obiekty o wysokich walorach architektonicznych, przyrodniczych lub kulturowych.
Opisy większości obiektów wzbogacone są o przykładowe pytania/ćwiczenia, które należy wykonać w celu utrwalenia sobie przyswojonej wiedzy.

Obiekty: kopiec w Krakuszowicach – kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach –  dwór i folwark  Żeleńskich w Grodkowicach – kopiec J.H. Dąbrowskiego w Pierzchowie – cmentarz w Gdowie – pomnik na Wzgórzu Kaim w Wieliczce – cmentarz wojenny w Wieliczce – cmentarze wojenne w Niepołomicach – cmentarz wojenny w Podborzu koło Staniątek

Trasa 7: Konspekt edukacyjny „4 pory roku”
Konspekt edukacyjny „4 pory roku” jest propozycją aktywnego spędzenia czasu połączonego z utrwalaniem podstawowej wiedzy, przede wszystkim z zakresu przyrodoznawstwa. Każda z pór roku jest przypisana do innego miejsca, które jest schronieniem dla wyjątkowych zwierząt. A zatem dla wiosny jest to Puszcza Niepołomicka, podczas spaceru w której można spróbować zobaczyć bociana czarnego. Latem warto czatować w okolicach stawów Grabówki w Wieliczce, będących siedliskiem bardzo rzadkiego żółwia błotnego, który właśnie w lecie wyleguje się na kamieniach przy brzegu. Jesienią pan Krzysztof Brożek proponuje wycieczkę nad stawy w Brzegach, które są miejscem występowania dzikiego ptactwa wodnego. Zimą natomiast warto ponownie odwiedzić te same miejsca, które w zmienionych warunkach atmosferycznych odkrywają wcześniej ukryte elementy krajobrazu. Każda z propozycji przedstawionych w konspekcie jest wzbogacona o pytania/ćwiczenia, które mają pomóc w utrwaleniu zdobytej wiedzy.

Obiekty: Puszcza Niepołomicka (Droga Królewska, obrzeża wokół Rezerwatu Gibel i Rezerwatu Lipówka) – las i stawy Grabówki w Wieliczce – stawy w miejscowości Brzegi – jaworowa aleja w Raciborsku

Ariański szlak ma duże walory edukacyjne, jako że historia obecności Braci Polskich w tym regionie nie jest powszechnie znana. Jak zauważa autor:

Działalność wielu wybitnych przedstawicieli ruchu [ariańskiego przyp.], jak Morsztynowie, Wiszowaci oraz Faust Socyn, bardzo rzadko w publikacjach kojarzona jest z Raciborskiem, Pawlikowicami, Jankówką czy Koźmicami. Nawet jeśli używa się zwrotu „Morsztyn z Raciborska”, to wymienionych wyżej wiosek nie traktuje się jako historycznej całości. Zadaniem tej publikacji jest to zmienić, tak, aby wioski południowej części powiatu wielickiego tworzyły w powszechnej świadomości obszar o wspólnej tradycji materialnej, kulturowej i historycznej.

Bracia Polscy zakładali przede wszystkim odrzucenie istnienia Trójcy Świętej (dlatego też byli nazywani antytrynitarzami), pacyfizm oraz sprawiedliwość i równość społeczną, a za jedyną podstawę swojej doktryny uważali Biblię. Początek ich działalności na ziemiach Pogórza Wielickiego związany jest z osobą Fausta Socyna (wł. Fausto Sozzini) oraz z rodziną żupników krakowskich – Morsztynów, którzy w pierwszej połowie XVI wieku wykupili od rodziny Kłębów dobra ziemskie w omawianym regionie. Bracia Polscy działali oficjalnie do 1658 roku, kiedy to Sejm nakazał im konwersję na katolicyzm lub, w wypadku odmowy, banicję. Większość Braci Polskich, którzy zdecydowali się na emigrację, wyjechała na Śląsk, do Prus i Holandii.

Proponowana trasa przebiega przez miejscowości: Raciborsko, Pawlikowice, Jankówka, Koźmice Małe, Wieliczka. Wszystkie one miały związek z rodziną Morsztynów zarządzającą żupami królewskimi w Wieliczce. Miejscami znajdującymi się w Raciborsku, związanymi w przeszłości z arianami są: teren kościoła, który zajął miejsce po dworze Morsztynów, otaczający kościół park, budynek spichlerza oraz XIX-wieczne czworaki. Wszystkie z tych obiektów zostały ulokowane w miejscach dawnych zabudowań dworskich. W Pawlikowicach punktem na szlaku jest zachowany w szczątkowej formie park, który należał do nieistniejącego już założenia dworskiego. Warto zaznaczyć, że w dworze w Pawlikowicach w latach 1583–1587 mieszkał Faust Socyn wraz ze swoją małżonką, Elżbietą Morsztynówną. W Jankówce, przy rozwidleniu dróg Wieliczka – Dobczyce i Jankówka – Gorzków, podobnie jak w Pawlikowicach znajduje się zachowane w szczątkowej formie założenie parkowe. W przeszłości stały tam dwór, który zamieszkiwali Wiszowaci – Stanisław i jego syn Andrzej, wybitny ariański pisarz i autor pracy Bibliotheca Fratrum Polonorum, oraz kryptoariański zbór, funkcjonujący prawdopodobnie aż do początku XVIII wieku. W późniejszych czasach mieszkał tam znany krakowski artysta, Józef Mehoffer, który założył piękny ogród, uwieczniony na jego obrazie Czerwona parasolka. Koźmice Małe znalazły się na szlaku ze względu na istniejący tam w przeszłości folwark należący do rodziny Morsztynów. W dzisiejszych czasach można w tym miejscu podziwiać częściowo rozebraną, ale wciąż imponującą stodołę z XIX wieku oraz staw, który istnieje prawdopodobnie od 550 lat. Ostatni punkt na szlaku jest związany z kaplicą Morsztynów, która została ufundowana w kościele pw. św. Klemensa w Wieliczce po konwersji części rodziny Morsztynów na katolicyzm w XVII wieku. Niestety, w wyniku trzęsienia ziemi do dzisiejszych czasów zachowały się tylko kamienna krypta znajdująca się pod dawną kaplicą Morsztynów oraz część malowideł Baltazara Fontany.

Szlak składa się z 5 stałych tras, ponadto istnieje możliwość stworzenia własnej, a także wygenerowania przewodnika w formacie PDF z opisami budynków. Dzięki pracy organizatorów szlaku możemy zapoznać się z dokumentacją wybranych obiektów okresu modernizmu, ich architektami, genezą powstania budynków oraz kontekstem społecznym i kulturowym.

Trasa Aleje Trzech Wieszczów ciągnie się od alei Słowackiego i okolic placu Inwalidów, przez Park Krakowski i aleję Mickiewicza do Oleandrów.

To właśnie ta część całego urbanistycznego założenia w latach 20. i 30. ubiegłego wieku stopniowo stawała się – zgodnie z zamysłem ówczesnych władz samorządowych – architektoniczną wizytówką miasta, miejscem lokalizacji najbardziej prestiżowych gmachów użyteczności publicznej oraz najoryginalniejszych przykładów rozwiązań mieszkaniowych.

(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Trasa Błonia/Miasteczko Studenckie – jej początek wyznaczają realizowane w latach 50. i 60. XX wieku budynki uczelniane tj. gmach Uniwersytetu Rolniczego czy Instytut Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, środek-infrastruktura rekreacyjno-sportowa, np. Stadion Miejski czy Park Jordana, a koniec-osiedle Cichy Kącik, częste miejsce spacerów mieszkańców Krakowa.

Trasa Nowa Huta obejmuje właściwie dwie dzielnice – „starą” Nową Hutę, w założeniu socrealistyczne samodzielne miasto oraz Bieńczyce, jedną z pierwszych realizacji dzielnicy mieszkaniowej w Krakowie, opartej o modernistyczne zasady kształtowania przestrzeni miasta.
(Cytat za: oficjalną stroną szlaku)

Trasa Półwsie Zwierzynieckie wyznaczona jest w obrębie alei Krasińskiego, alei Focha i ulicy Kościuszki. Obiektami, które można podziwiać i odkryć na nowo są m.in. kino Kijów czy hotel Cracovia zaprojektowane przez Witolda Cęckiewicza.

Trasa Stare Miasto jest szczególnie ważna wziąwszy pod uwagę historię Krakowa. Ciekawą kwestią jest zarówno harmonijne wpisanie się budynków modernistycznych w zastany kontekst, jak i kontrowersje, jakie wywoływały w momencie realizacji.

Twórcy szlaku bardzo często organizują spacery, warsztaty edukacyjne i wykłady. Zachęcają również do współtworzenia bazy internetowej o budynkach reprezentujących modernistyczną architekturę.

Pobierz aplikację o szlaku

Inauguracja projektu odbyła się w sanktuarium maryjnym na Wiktorówkach w Tatrach – to jedna ze świątyń, która znajdzie się na powstającym szlaku. Szlak architektury sakralnej będzie można zwiedzać wiosną przyszłego roku.

Po stronie polskiej szlak obejmuje sześć zabytkowych świątyń w gminie Poronin:

• sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej Królowej Tatr na Wiktorówkach,
• kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Nowem Bystrem,
• Dom Zakonny św. Józefa Oblubieńca w Małem Cichem,
• kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Murzasichlu,
• kościół pw. św. Marii Magdaleny w Poroninie
• kościół pw. św. Anny w Zębie.

Po stronie słowackiej:

• ewangelicki kościół z 1784 r.,
• XIX wieczny kościół pw. św. Andrzeja,
• kościół pw. św. Augustyna,
• kościół św. Krzyża, w którym znajduje się bezcenny XV-wieczny obraz.

Na terenie Szczyrby leży licznie odwiedzane jezioro Szczyrbskie do którego można dotrzeć zębatą kolejką.

W ramach projektu powstały:

• aplikacja mobilna dostępna w sklepie internetowym Poronin4Mobile,
• film promocyjny,
• mapy rozkładane Gmina Poronin – Obec Strba,
• albumy pn.”Na szlaku kultury sakralnej Gmina Poronin – Obec Strba”
• 11 tablic informacyjnych wraz z mapami na terenie Gminy Poronin i Obec Strba.

Celem projektu jest także upowszechnianie wiedzy na temat roli budownictwa i sztuki górali podhalańskich w tworzeniu narodowego nurtu w architekturze i rzemiośle artystycznym oraz uwrażliwianie odbiorców na wartości zabytkowe obiektów ludowych i w stylu zakopiańskim. Zwłaszcza ten ostatni spełnił swą patriotyczną rolę w dobie zaborów, kiedy to odwoływanie się do uczuć patriotycznych było często aktem odwagi.

(Źródło: oficjalna strona szlaku)

Na szlaku znajdują się m.in.:

• willa „Koliba” – pierwszy dom w stylu zakopiańskim, wzniesiony dla Zygmunta Gnatowskiego przy ul. Kościeliskiej;
• willa „Oksza” – po wybudowaniu znana pod nazwą „Korwinówka”, zachowana do dzisiaj przy ul. Zamoyskiego; POCZYTAJ WIĘCEJ
• dom „Pod jedlami” na Kozińcu – zaprojektowany został przez malarza i krytyka sztuki Stanisława Witkiewicza dla Jana Gwalberta Pawlikowskiego;
• kaplica św. Jana Chrzciciela (1895 1900) w kościele Najświętszej Rodziny przy ul. Krupówki;
• chałupa Gąsieniców-Sobczaków – w 2009 r. w budynku otwarto wystawę Styl Zakopiański – Inspiracje. Prezentuje ona najcenniejsze eksponaty z pierwszej kolekcji sztuki ludowej na Podhalu Marii i Bronisława Dembowskich. W zbiorach znalazły się obrazy na szkle, ceramika, łyżniki, rzeźba, strój, sprzęty pasterskie – o ozdobnej formie i bogatym zdobnictwie; POCZYTAJ WIĘCEJ
• cmentarz na Pękowym Brzyzku – spoczywają tutaj ludzie niezwykli i całkiem zwyczajni, artyści, ratownicy, politycy, sportowcy. Są tu prochy zmarłych z dala od ojczyzny i prochy tych, którzy całe swe życie związali z Zakopanem. Spoczywa tutaj pierwszy proboszcz zakopiański – ks. Józef Stolarczyk, dr Tytus Chałubiński, muzyk Jan Krzeptowski Sabała, pisarz Kornel Makuszyński, artyści rzeźbiarze: Antoni Kenar i Antoni Rząsa. Przeniesiono tutaj po wielu latach prochy osób zmarłych z dala od Zakopanego: Stanisława Witkiewicza, Władysława Orkana, Karola Stryjeńskiego, Kazimierza Dłuskiego i Kazimierza Tetmajera. Zakopiański cmentarz to także niezwykła „galeria”: nagrobki stworzone przez Władysława Hasiora, Antoniego Rząsę, Urszulę Kenar czy Michała Gąsienicę Szostaka są prawdziwymi dziełami sztuki.
• willa „Harenda” –  w budynku mieści się obecnie Muzeum Jana Kasprowicza;
• kaplica św. Krzyża na Kalatówkach.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 52737

Każde takie miejsce w regionie świadczy o tym, jak wiele wydarzyło się w przeszłości, jest znakiem czasu. Jedne zostały odrestaurowane i dostosowane do potrzeb współczesnych turystów, inne wciąż pozostają zapomniane i niszczeją z roku na rok. I właśnie odnajdowanie i zwiedzanie tych ostatnich może nam często dostarczyć wyjątkowych wrażeń. Takie dwory i pałace poruszają naszą wyobraźnię i przypominają o wpływie historii na świat, w którym obecnie żyjemy.
Spośród licznych takich obiektów, na wyznaczonym Szlaku Dworów i Pałaców Północnych Kaszub możemy poznać te najciekawsze. Wiele z nich to obecnie hotele z restauracjami i pięknymi, przyciągającymi turystów ogrodami, na przykład Dwór „Sześć Dębów” w Prusewie – wielowiekowy budynek z bogatą historią. Na hotele zaadaptowano także: przebudowany w drugiej połowie XIX wieku Dwór w Bychowie; Dwór w Salinie – najpierw doświadczony przez wojnę, a później przez wielki pożar; Dwór w Starbieninie w stylu toskańskim z końca XIX wieku wraz z parkiem z zachowanym starodrzewem i sadzawkami; neogotycki pałac w Rzucewie, w którego ogrodach drzewa sadził ponoć sam Jan III Sobieski. Kolejne luksusowe hotele, a zarazem perły architektury, to eklektyczny pałac w Rekowie Górnym pochodzący z 1871 roku, Pałac w Zwartowie z zasługującym na szczególną uwagę ogrodem z nietypowymi roślinami  oraz położony niedaleko morza zamek w Krokowej, który – choć przetrwał wojnę w dobrym stanie – musiał zostać odrestaurowany po dewastacji dokonanej w czasach PRL-u. Zamieszkać dziś można także w niegdysiejszej posiadłości rodu Lisewskich, która przyciąga turystów dodatkowymi atrakcjami, takimi jak na przykład minizoo. Wkrótce ma zostać udostępniona turystom także rezydencja rodziny von Below w Sławutówku, która niegdyś była w posiadaniu Jana III Sobieskiego oraz Radziwiłłów. Na liście najznamienitszych obiektów regionu północnych Kaszub odnajdziemy też zespół pałacowo-parkowy w Kłaninie, do którego wiedzie piękna aleja lipowa, a w którego ogrodzie można podziwiać zachowaną altanę z XIX wieku. Na uwagę zasługuje również burzliwa przeszłość pałacu w Godętowie, który kiedyś został przegrany w karty, mieścił w sobie teatr, a później stał się kwaterą wojskową. Niestety niedostępny do zwiedzania jest pałac w Sasinie, położona niedaleko morza rezydencja niegdysiejszych możnych tej okolicy – hrabiów i bogaczy. Natomiast Pałac Przebendowskich i Keyserlingków w Wejherowie doprowadziło do dawnej świetności i zaadaptowało na potrzeby swych wystaw Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej.

Wszystkie te obiekty zachwycają dziś każdego, kto potrafi dostrzec piękno wielowiekowej architektury. Wiążą się też z nimi opowieści, których bohaterami są ich dawni, nietuzinkowi mieszkańcy. Warto poczytać więcej o tych miejscach i wybrać najciekawsze do obejrzenia. Fakt, że większość z nich to obecnie hotele, sprawia, że są dostępne – można nawet w jednej z historycznych budowli. Jeszcze ciekawsze niż zwiedzanie miejsc przekształconych w centra komercyjne może być jednak poszukiwanie zabytkowych domostw na własną rękę, niezależnie od tego, w jakim rejonie się znajdujemy. Odnajdując stare dwory i pałace, których szczególnie dużo jest na Kaszubach, możemy czerpać radość z bogactwa historii, jakie ukryte jest w ich murach.

Miejsca na szlaku można zobaczyć nie tylko podczas wizyty w Stalowej Woli czy Lwowie, ale także odwiedzając stronę internetową szlaku: www.it.stalowawola.pl. Strona ta została utworzona w trzech językach: polskim, ukraińskim i angielskim. Prezentowane są na niej zabytki architektury art déco w obydwu miastach, a także szeroka oferta turystyczna Stalowej Woli i jej okolic oraz Lwowa. Wejście w klimat przedwojennego miasta ułatwiają stanowiące tło dla zamieszczonych informacji i zdjęć przedwojenne szlagiery.

Na stronie internetowej zamieszczona jest galeria zdjęć miejsc, w których zachowały się elementy stylu art déco. Każde zdjęcie połączone jest z wirtualną mapą miasta pozwalającą zlokalizować dany obiekt. Wśród proponowanych do obejrzenia miejsc pomysłodawcy projektu umieścili prawdziwe perełki, które zostały sfotografowane i opisane z ogromną pieczołowitością. Co zatem można (i warto!) zobaczyć na szlaku architektury art déco w Stalowej Woli i Lwowie?

W pierwszym z tych miast, którego początki wiążą się właśnie z czasami przedwojennymi, kiedy to Stalową Wolę budowano jako element nowotworzonego Centralnego Okręgu Przemysłowego, warto udać się do Muzeum Regionalnego przy ul. Kardynała Wyszyńskiego 12, gdzie prezentowana jest stała ekspozycja „NARODZINY STALOWEJ WOLI 1938. Śladami stylu II RP: art déco”. Najlepiej zachowanym przykładem stylu art déco w Stalowej Woli jest budynek Dyrekcji Naczelnej Huty przy ul. Kwiatkowskiego 1. Poza tym warto zobaczyć tutaj Hotel „Hutnik” przy ul. Prymasa Wyszyńskiego, willę dyrektorską przy tej samej ulicy i siedzibę Urzędu Miasta (przedwojenny hotel) przy ul. Wolności. Elementy stylu art déco znajdują się również w domu urzędniczym (ul. Wyszyńskiego), a także w blokach urzędniczych (ul. Wolności) i blokach majstersko-robotniczych (m.in. przy ul. Ofiar Katynia i Hutniczej).

Również we Lwowie zachowało się sporo budynków i elementów stanowiących przykład przedwojennej sztuki użytkowej. Do dzisiejszych czasów ostały się bez większych zmian m.in. wnętrza z lat trzydziestych XX wieku, takie jak cukiernia przy prospekcie Szewczenki 10 lub Kasa Oszczędnościowa na ul. Halickiej 21. Przykładami tego stylu są budynki, np.: dom akademicki studentów weterynarii przy ul. O. Basarab 1, gmach Akademii Handlowej przy ul. Tuhan-Baranowskiego 10 czy willa przy ul. J. Slipogo 11. Uwagę przykuwają także kamienice: Baczewskiego (Rynek 31), przy ul. Hruszewskiego 23, rodziny Bończów przy ul. Kniażej 16 czy budynek przy ul. Doroszenki 55. Warto wybrać się na Cmentarz Łyczakowski, gdzie można zobaczyć nagrobki pochodzące z tego okresu (np. pomnik na grobie Fr. Jaworskiego, pomnik na Cmentarzu Orląt). Elementy wystroju wnętrz w stylu art déco odnaleźć można także w świątyniach: w dawnym klasztorze Trynitarzy przy kościele św. Mikołaja (obecnie prawosławna cerkiew Opieki Najświętszej Bogarodzicy), w kościele św. Elżbiety (obecnie unicka cerkiew św. św. Olgi i Elżbiety) czy w katedrze ormiańskiej (ołtarz).

Warto dodać, że projekt „Szlakiem architektury art déco, Stalowa Wola, Lwów” był realizowany przez stalowowolskie muzeum w latach 2006-2008. W jego ramach, oprócz wspomnianej strony internetowej, powstał punkt informacji o szlaku architektury art déco oraz wydawnictwa i szeroki program edukacyjny. Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Sąsiedztwa Polska – Białoruś – Ukraina.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 35656

W osiągnięciu harmonii wewnętrznej pomoże Rowerowy Szlak Miejsca Mocy. Pomysłodawcy tego projektu stworzyli szlak łączący miejsca kultu religijnego oraz ważne obiekty sakralne w regionie – aby przemierzyć całą tę trasę turysta musi przejechać prawie 600 km. Wysiłek włożony w pokonanie każdego odcinka gwarantuje satysfakcję z aktywnego spędzenia dnia, a odkrywanie nowych, inspirujących miejsc – pozytywnie nastraja.

Długość trasy oraz kolejność odwiedzanych miejsc można dostosować do swoich możliwości. Dzięki dobrze rozplanowanej i zorganizowanej bazie noclegowo-gastronomicznej przebycie całego szlaku jest w zasięgu możliwości każdego turysty, również dzieci i seniorów.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34971

Nie jest to typowy szlak związany z biografią danej osoby. Twórcy zaplanowali trasę krajoznawczą pokazując nam zabytki, które pojawiały się na przestrzeni kilkudziesięciu lat, a więc nie tylko te, które można wiązać z czasami Generała Bema.

Zwiedzanie szlaku można rozpocząć przy pętli tramwajowej w Borku Fałęckim lub 7 km dalej, na stacji PKP Kraków-Sidzina. Powrót do Krakowa przewidziano pociągiem ze stacji Radziszów (linia Kraków Płaszów – Zakopane). Osoby chcące wrócić do Krakowa na rowerach – będą miały do pokonania dodatkowe 20 km.

Od pętli tramwajowej w Borku Fałęckim szlak biegnie chodnikiem do ulicy Goryczkowej, następnie skręca w lewo w ulicę Żywiecką. Przed skrzyżowaniem z ulicą Zawiłą mija się pomnik upamiętniający miejsce dawnego hitlerowskiego obozu karnego – Stalag 369. Na pobliskiej Górze Borkowskiej zwiedzić można kościół pw. Matki Bożej Zwycięskiej – wzniesiony w 1936 r. oraz dwór z poł. XIX w. (obecnie: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin PAN) – usytuowany w zabytkowym klasycystycznym parku z kaplicą.
Dalsza trasa wiedzie przez Kobierzyn, gdzie znajduje się Szpital Neuropsychiatryczny im. J. Babińskiego, który powstał w latach 1912 – 1917. Na obszarze ok. 20 ha znajdują się zabudowania i park z kaplicą, wpisane do rejestru zabytków. Podczas II wojny światowej po wymordowaniu pacjentów, zakwaterowano tu formacje Hitlerjugend, potem kompleks zamieniono na szpital wojskowy.

Pokonując ulice: Zawiłą, Babińskiego, Spacerową i Działowskiego, dojeżdża się do stacji PKP Kraków-Sidzina – dawnej wsi, w XI w. należącej do opactwa tynieckiego. Ulicami: Prażmowskiego, Nałkowskiej i Żyzną szlak wiedzie na południe. W pobliżu miejscowej szkoły znajduje się klasycystyczny dworek ze spichlerzem i parkiem w stylu włoskim z licznymi pomnikami przyrody (obecnie: stanowi własność prywatną z artystyczną pracownią odlewniczą – Pegaz).

Na grzbiecie libertowskim trasa skręca w lewo. Przejeżdżając przez Libertów podziwiać można nowoczesny kościół pw. św. Brata Alberta i położony niedaleko niego dwór z początku XIX w., otoczony parkiem krajobrazowym ze starodrzewem.

Dalej szlak skręca w prawo i przez pola prowadzi do drogi Kraków – Zakopane. Po jej przecięciu trasa wiedzie w kierunku wsi Gaj, w XI w. należącej do benedyktynów z Tyńca. Na miejscu drewnianego kościoła z XIII w. wzniesiono w 1626 r. kolejny z cudownym obrazem Matki Boskiej Gajowskiej, przebudowany w XVII w. w stylu barokowym. W tej miejscowości zachował się jeden budynek z dawnych zabudowań dworskich rodziny Bemów. Przy Zespole Szkół im. Jana Pawła II znajduje się granitowa tablica w formie otwartej księgi upamiętniająca pobyt gen. Bema w Gaju w latach 1801-1809.

Po przebyciu kilkuset metrów dociera się do centrum Mogilan. W tej wsi warto zwiedzić kościół i dwór klasycystyczny z XVIII w. z parkiem w stylu francuskim, gdzie wybudowano kopiec parkowo-widokowy (wysokość ok. 3 m). Z Mogilan szlak prowadzi do stacji PKP Radziszów.

Wycieczka ta to podróż krajoznawcza z historią w tle. W trakcie jej trwania podziwiamy piękno podkrakowskich terenów i zabytki o długiej historii. Szlak daje możliwość aktywnego spędzenia czasu z rodziną, łączącego młodsze i starsze pokolenie.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34353