Inauguracja projektu odbyła się w sanktuarium maryjnym na Wiktorówkach w Tatrach – to jedna ze świątyń, która znajdzie się na powstającym szlaku. Szlak architektury sakralnej będzie można zwiedzać wiosną przyszłego roku.

Po stronie polskiej szlak obejmuje sześć zabytkowych świątyń w gminie Poronin:

• sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej Królowej Tatr na Wiktorówkach,
• kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Nowem Bystrem,
• Dom Zakonny św. Józefa Oblubieńca w Małem Cichem,
• kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Murzasichlu,
• kościół pw. św. Marii Magdaleny w Poroninie
• kościół pw. św. Anny w Zębie.

Po stronie słowackiej:

• ewangelicki kościół z 1784 r.,
• XIX wieczny kościół pw. św. Andrzeja,
• kościół pw. św. Augustyna,
• kościół św. Krzyża, w którym znajduje się bezcenny XV-wieczny obraz.

Na terenie Szczyrby leży licznie odwiedzane jezioro Szczyrbskie do którego można dotrzeć zębatą kolejką.

W ramach projektu powstały:

• aplikacja mobilna dostępna w sklepie internetowym Poronin4Mobile,
• film promocyjny,
• mapy rozkładane Gmina Poronin – Obec Strba,
• albumy pn.”Na szlaku kultury sakralnej Gmina Poronin – Obec Strba”
• 11 tablic informacyjnych wraz z mapami na terenie Gminy Poronin i Obec Strba.

Krakowski szlak streat artu jest kontynuacją projektu Mall Wall Art – konkursu na mural ogłoszonego przez Galerię Krakowską w 2013 r. Sukces konkursu stał się inspiracją do dalszej promocji krakowskich murali. Zwłaszcza, że Kraków coraz częściej kojarzony jest z niebanalnymi realizacjami sztuki ulicznej. Krakowski szlak street artu to propozycja zwiedzania Krakowa od tej niezwykłej strony.

Trasa wycieczki rozpoczyna się przy zwycięskim muralu konkursu Mall Wall Art, a następnie prowadzi uliczkami Starego Miasta, Kazimierza i Podgórza, aby powrócić w okolice Galerii Krakowskiej. Murale prezentowane w ramach kontynuacji projektu Mall Wall Art są umieszczone w zaskakujących miejscach, ukazują się nagle oczom przechodniów (np. ul. Kupa/Gonsior) lub wypełniają sobą całą perspektywę ulicy (Pomyśl: Literatura/Kuźniarz). Bywają ostrym komentarzem zastanej rzeczywistości (Ding Dong Dumb/Blu czy For god’s sake censorship is everywhere/Pikaso) lub wręcz przeciwnie – wypełniają pustą przestrzeń po utraconej tkance miasta (Barcelona/Koczenasz).

(Żródło: oficjalna strona szlaku)

Obiekty na szlaku:

• Justyna Posiecz-Polkowska (Polska) – Wschodnia ściana Galerii Krakowskiej – Mall Wall Art
• Kamil Kuzko (Polska) – ul. Bosacka 18 – Exit
• NAWER & SEPE (Polska) – Fabryka Klub, ul. Zabłocie 23 – Babilon Fabric
• Mirosław Bałka (Polska) – MOCAK, ul. Lipowa 4 – Auschwitzwieliczka
• Typomural (Polska) – ul. Traugutta 3a
• Mikołaj Rejs (Polska) – Mur fabryki słodyczy Wawel, ul. Kącik 18 – Drogi do wolności
• Filip Kuźniarz (Polska) – ul. Józefińska 24 – Pomyśl: Literatura
• Mayamural (Polska) – ul. Józefińska 24 – Game Over?
• Blu (Włochy) – róg ul. Józefi ńska i ul. Piwna – Ding Dong Dumb
• Smoki, ZOOTEKA (Polska) – Bulwary Wiślane
• Nawer (Polska) – Forum Przestrzenie, ul. Marii Konopnickiej 28
• Gregor Gonsior (Polska) – ul. Kupa 3
• Nawer (Polska) – róg ul. Kupa i ul. Nowej
• Yehuda/Pil Peled (Izrael) – róg ul. Wąska i ul. św. Wawrzyńca
• Pikaso (Polska) – ul. św. Wawrzyńca 5 – For god’s sake, censorship is everywhere
• Marcin Wierzchowski (Polska) – Muzeum Galicja, ul. Dajwór 18
• Bartolomeo Koczenasz (Polska) – róg ul. Straszewskiego i ul. Piłsudskiego – Barcelona
• Mariusz „M-City” Waras (Polska) – Dom Józefa Mehofera, ul. Krupnicza 26 – M-City 658
• Sławomir „ZBIOK” Czajkowski (Polska) – ul. Karmelicka 28 – Jest spokojnie

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 52766

Jak to możliwe? Wszystko za sprawą projektu Łódź Bajkowa, w ramach którego tworzony jest w tym mieście rodzinny szlak turystyczny śladami małych pomników, z których każdy przedstawia innego bohatera znanych animacji.

Serię spotkań z bajkowymi postaciami można rozpocząć z dowolnego miejsca, my jednak swój spacer zaczniemy od pomnika najbardziej oddalonego od centrum miasta. Tuż przy łódzkim ZOO odnajdujemy pomnik Maurycego i Hawranka. Sympatyczni chłopcy zapraszają miejscowych i turystów do odwiedzenia zwierząt w ogrodzie zoologicznym. Aby wycieczka była jeszcze przyjemniejsza i ciekawsza, warto skorzystać z tego zaproszenia. Prosto z ZOO można udać się w kierunku alei Unii Lubelskiej i kąpieliska Fala, aby tam przywitać się z Małym Pingwinkiem Pik-Pokiem. Ten miły maluch został uwieczniony jak płynie na fali, z pewnością nie bez powodu w bliskim sąsiedztwie basenu.

Po dotarciu do centrum, bez problemu odnajdujemy ulicę Piotrkowską. Przed siedzibą Centrum Informacji Turystycznej wita nas wesoła postać Misia Uszatka. Jest to rzeźba, która została odsłonięta jako pierwsza z tego cyklu, w 2009 roku. Słynny miś z klapniętym uszkiem, z planem miasta i plecakiem, zdaje się zwiedzać Łódź razem z nami. Od tego miejsca już tylko kilka kroków dzieli nas od dwóch kolejnych rzeźb. Pierwsza z nich to pomnik Piotrusia, bohatera bajki „Zaczarowany ołówek”. Chłopiec rysuje po budynku Łódzkiego Domu Kultury (ul. Traugutta 18) i wraz ze swym psem – zdającym się wyskakiwać z obrazka – przypomina nam o magii zaklętej w historii o niezwykłym ołówku. Całkiem niedaleko, przy Parku im. Henryka Sienkiewicza i pobliskiej szkole podstawowej, możemy spotkać kolejnego przyjaciela – Plastusia. Dzierży on w ręku szkolny dzwonek i opiera się o swój pamiętnik, dzięki któremu każdy maluch poznał jego szkolne przygody.

Następnie, idąc przez park i dalej w kierunku Muzeum Kinematografii, trafimy na rzeźbę przedstawiającą kota Filemona i jego towarzysza – Bonifacego. Zwierzaki bawią się kłębkiem wełny tuż przy wejściu do budynku. Stąd już tylko próg dzieli nas od urozmaicenia sobie wycieczki wizytą w tym muzeum, które znajduje się w pięknym pałacyku Karola Scheiblera.

W tej samej okolicy rozśpiewany Wróbelek Ćwirek zaprasza przechodniów do Palmiarni. Ćwirek na stałe zagościł w gniazdku zbudowanym w rozwidleniu niziutkiego drzewka. Wizyta w ogrodzie botanicznym to doskonałe dopełnienie odwiedzin u Ćwirka.

Na sam koniec, aby odwiedzić wszystkich bohaterów dzieciństwa uwiecznionych na ulicach Łodzi, pozostaje nam udać się do Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej. Tam przywitać możemy Trzy Misie. Misia, Bartek i Kuba wołają do nas i machają ze szczytu małej skały, na której stoją

Ta trasa to nie tylko powrót do dzieciństwa dla fanów twórczości studia Se-ma-for i frajda dla maluchów, ale także szlak nakłaniający do zobaczenia ciekawych miejsc w Łodzi, której być może nie znamy od tej strony. Rzeźby są ulokowane w miejscach atrakcyjnych dla turystów i związanych z łódzkim przemysłem filmowym. Mają one przypomnieć mieszkańcom i przyjezdnym o ważnym aspekcie produkcji filmowej, jakim jest animacja. Znani bohaterowie wieczorynek wywołują uśmiech na twarzach przechodniów i ochoczo pozują ze swymi fanami do pamiątkowych zdjęć.

Docelowo „Łódź Bajkową” ma tworzyć 17 rzeźb (wszystkie z brązu). W ramach projektu wyemitowana została też lokalna moneta – „Łódka” – z podobiznami wybranych bajkowych postaci.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 42618

Trasę szlaku można podzielić na 5 spacerów, o łącznej długości 3 km. Oprócz miejsc, które stanowiły tło dla historii znanych z dużego ekranu, atrakcją są także instytucje i historyczne obiekty związane z polską kinematografią.

Szlak ten jest dobrym sposobem na spędzenie wolnego popołudnia, a dla osób spoza Łodzi jest ciekawą formą zwiedzenia miasta. Miesza się tu historia, dziedzictwo, sztuka, popkultura, dlatego każdy znajdzie coś dla siebie.

Przyjeżdżając do Krakowa zaledwie na parę dni, nie można zobaczyć wszystkiego. Ale jak wybrać te miejsca, które naprawdę warto zwiedzić? Pomocą może być szlak „Hity krakowskich muzeów”. Powstał on, aby zachęcać do obejrzenia najcenniejszych i najciekawszych eksponatów ze zbiorów kilkunastu krakowskich muzeów oraz Muzeum Żup Krakowskich i Kopalni Soli w Wieliczce.

Szlak jest promowany przez broszurę zawierającą opisy wszystkich znajdujących się na nim obiektów. Można się z niej dowiedzieć również o godzinach otwarcia muzeów i ich wystawach stałych. Na końcu znajduje się praktyczna mapka. Informacje zawarte w tym krótkim przewodniku są bardzo przydatne dla turystów. Korzystanie z nich ułatwia poruszanie się po szlaku osobom, który pierwszy raz przyjechały do Krakowa, jak również jego mieszkańcom. Broszurę można znaleźć zarówno w Punktach Informacji Turystycznej, jak i w Internecie.

Dzięki szlakowi „Hity krakowskich muzeów” każdy może znaleźć najciekawszą dla siebie wystawę. Jest to niewątpliwie duża pomoc dla turystów, którzy podążając szlakiem, mogą odwiedzić najbardziej znane krakowskie muzea i zobaczyć najcenniejsze eksponaty.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34975

Bogactwem Krakowa są liczne muzea, których zbiory stanowią pamiątki różnych epok, a Młoda Polska ma tutaj swoje szczególne miejsce. W obiektach tych, możemy oglądać prace znakomitych twórców – dzieła malarskie, projekty oraz realizacje witraży, grafiki użytkowe, rzemiosło artystyczne, przedmioty codziennego użytku, scenografie i kostiumy teatralne oraz wiele innych. Placówki te prezentują dziedzictwo największych przedstawicieli polskiego modernizmu, którzy swoje artystyczne życie związali z Krakowem – Stanisław Wyspiański, Władysław Podkowiński, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Józef Mehoffer oraz wielu innych przedstawicieli różnych dziedzin sztuki. W ramach szlaku możemy zobaczyć także secesyjną architekturę oraz aranżacje wnętrz urządzonych we wspomnianym stylu.

Sztuka jest barometrem kultury – jak głosi znana sentencja – co doskonale pokazał trwający niemal trzy dekady modernizm.

Choć dominowało poczucie osamotnienia, przekonanie o bezkresie ludzkiego cierpienia, niemocy człowieka, wszędzie widoczny był nastrój pesymizmu, przemijania, atmosfera dekadencji, to jednak realizowano różne tendencje malarskie (impresjonizm, symbolizm, dekoracyjność secesji, ekspresjonizm).

(Źródło)

W czasie niepewności, zwątpienia, zaniku wiary i kryzysu wszelkich wartości dla artystów sztuka pozostała jedną wartością. Natura, człowiek, kobieta, Daleki Wschód, ludowe baśnie, legendy, mitologie, sztuka średniowiecza należały do najczęściej pojawiających się motywów w sztuce.

Fin de siècle – koniec XIX wieku i pierwsze lata wieku XX – określa się epoką dekadentyzmu i nihilizmu, bowiem ten przełomowy czas okazał się kryzysem kultury, który dosięgną także polską inteligencję. Polskim lekarstwem na upadek kultury i wartości miał być zwrot w stronę macierzystego folkloru. Ludomania – tak nazwano ten młodopolski nurt ideowo-artystyczny – ukierunkowana na kulturę ludową, odznaczała się wyjątkowym zainteresowaniem życiem polskich chłopów. Efektem owej fascynacji wsią była m.in. potrzeba gromadzenia pamiątek etnograficznych, których pokaźną i cenną kolekcję mamy dzisiaj w krakowskim Muzeum Etnograficznym.

Ciekawym obiektem na szlaku jest unikalne w skali Polski muzeum witrażu – to pracownia, w której artyści i rzemieślnicy współpracowali dla osiągnięcia najwyższej klasy dzieł. Efekty pracy twórców przełomu wieków możemy podziwiać w krakowskich świątyniach i kamienicach, nie dziwi już fakt, iż niektórzy moderniści zabiegali o podniesienie rzemiosła artystycznego do rangi sztuk pięknych.

Dekadencka aura nie ogarnęła wszystkich. Na przełomie wieków wciąż żywa była nadzieja Polaków na wyzwolenie Ojczyzny z sideł zaborców. Ogromną rolę w przypominaniu i uświęcaniu wartości narodowych odegrała sztuka młodopolskich artystów. W tym kontekście szczególną postacią, której wspomnienie wielokrotnie powraca w ramach szlaku jest Stanisław Wyspiański – wszechstronny i niezwykle płodny twórca, postać szalenie ważna dla polskiego odrodzenia narodowego. Tutaj, w Krakowie – rodzinnym mieście Wyspiańskiego – mamy okazję przyjrzeć się jego malarstwu, zobaczyć kostiumy i scenografie teatralne, projekty witraży, meble i inne elementy wyposażenia wnętrz oraz wiele rozmaitych pamiątek po artyście.

Dlaczego warto wybrać się na szlak? Ponieważ, poza walorami poznawczymi i estetycznymi, obcując ze sztuką mamy możliwość stworzenia własnych definicji modernizmu, dekadentyzmu, ludomanii czy secesji. Należy jednak pamiętać, iż będą to pojęcia modernizmu, dekadentyzmu, ludomanii i secesji w wersji polskiej, w wersji krakowskiej. Dodatkowym atutem szlaku jest usytuowanie obiektów w historycznym centrum miasta, dzięki czemu atrakcją może stać się sam spacer między muzeami.

Trasa jest dostępna w formie aplikacji na urządzenia mobilne w serwisie Traseo.pl
Kod trasy: 34274

Hasło przewodnie śląskiego szlaku brzmi: Niech te skarby dawnej kultury wreszcie zaczną służyć na rzecz lokalnych społeczności! Zadaniem projektu jest bowiem przekształcenie, często zapomnianych, dzieł barokowych mistrzów w atrakcje kulturowe i turystyczne, które z jednej strony będą aktywizować lokalne społeczności, z drugiej zaś staną się magnesem przyciągającym na Śląsk turystów i miłośników sztuki.

Jak czytamy na stronie projektu:

barokowa sztuka sakralna na Śląsku to bez wątpienia kulturowy fenomen na skalę europejską. Powstałe wówczas licznie wspaniałe dzieła architektury, rzeźby i malarstwa są dzisiaj ważnym bogactwem kulturowym tego regionu (…). Ten ogromny potencjał kulturowy Śląska jednak wciąż pozostaje nie w pełni wykorzystany dla aktywizacji i promocji regionu – wspaniałe dzieła barokowych mistrzów są często trudno dostępne, niekiedy zaniedbane, a na ogół pozbawione podstawowych i przystępnych informacji.

Szlak Sakralnej Sztuki Barokowej jest stosunkowo nowym i nieustannie wzbogacanym projektem. Ma on być zbudowany z czterech części: odcinka centralnego, wschodniego, północnego i zachodniego.

Pierwszy został już opracowany i obejmuje tereny leżące między Byczeniem a Lubawką. Na trasie tej możemy zwiedzić:

• Lubawkę, kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP,
• Lubawkę-Podlesie, kościół filialny pw. św. Krzysztofa,
• Okrzeszyn, kościół filialny pw. Narodzenia NMP,
• Chełmsko Śląskie, kościół parafialny pw. Świętej Rodziny,
• Krzeszówek, kościół filialny pw. św. Wawrzyńca,
• Krzeszów, kościół pw. św. Józefa,
• Krzeszów, kościół opacki pw. Łaski NMP,
• Betlejem koło Krzeszowa,
• Stare Bogaczowice, kaplica pw. św. Anny,
• Stare Bogaczowice, kościół parafialny pw. św. Józefa,
• Strzegom, kościół parafialny pw. św. Piotra i św. Pawła,
• Lusinę, kościół filialny pw. Najświętszej Marii Panny,
• Zastruże, kaplica pw. Matki Boskiej Królowej Świata,
• Wierzbną, kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP,
• Świdnicę, kościół parafialny pw. św. Józefa,
• Świdnicę, kościół katedralny pw. św. Stanisława i św. Wacława,
• Uciechów, kościół filialny pw. św. Bartłomieja,
• Bobolice, kościół filialny pw. Matki Boskiej Bolesnej,
• Ząbkowice Śląskie, kościół parafialny pw. św. Anny,
• Ząbkowice Śląskie, ratusz,
• Ząbkowice Śląskie-Sadlno, kościół parafialny pw. św. Jadwigi,
• Kamieniec Ząbkowicki, kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jakuba
  Starszego,
• Byczeń, kościół filialny pw. św. Marcina.

Odcinek wschodni ma obejmować obszar od Byczenia aż po Cieszyn. Ma być pętlą przebiegającą przez rejon Nysy (Otmuchów, Nysa, Ścinawa Nyska), Głogówek, Głubczyce, Opawice, Kietrz, Maciowakrze, Tworkowo, Rybnik, Rudy, Ligocką Kuźnię, historyczną część Śląska leżącą aktualnie po stronie czeskiej, czyli przez Opawę, Krnov oraz Javornik w Jesseniku. Kamieniec Ząbkowicki ma zamykać ten odcinek.

Szlak północny jest najmniej zaawansowany koncepcyjnie. Obecne plany przewidują trasę przez: Henryków – Siciny, Strzelin, Oławę, Oleśnicę, Trzebnicę oraz Wołów. Ponadto ma ona obejmować kościoły rozlokowane wokół Wrocławia, związane z działalnością Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą (np. Oleśnica Mała, Dobrzykowice Wrocławskie). Koncepcja ta może jednak ulec zmianie.

Trasa zachodnia przebiegać będzie przez obiekty znajdujące się na linii Lubawka – Żagań. Szlak Sakralnej Sztuki Barokowej to nie tylko architektura. To również barokowi malarze. Do tej pory opracowano dzieła najlepszych i najciekawszych twórców centralnego odcinka szlaku. Tworzą go dwadzieścia cztery dzieła, m.in. Michaela Willmanna, Georga Neunhertza, Petera Brandla, Johanna Franza Hoffmanna, Felixa Antona Schefflera, Franza Heigela, Johanna Michaela Steinera, Josepha Hoeckera oraz Johanna Nepomuka Kümpfflego. Dzieła te znajdują się w szesnastu miastach i wsiach położonych na terenie pomiędzy Chełmskiem Śląskim i Lubawką na zachodzie a Ząbkowicami Śląskimi i Kamieńcem Ząbkowickim na wschodzie.

Twórcy projektu podkreślają:

co ważne, szlak biegnie nie tylko przez często odwiedzane przez turystów miejscowości, jak Krzeszów, Strzegom, czy Świdnica, lecz także obejmuje mało znane, by nie rzec – zapomniane miejsca, jak Krzeszówek, Zastruże, Lusina, Wierzbna, Uciechów, Bobolice czy Byczeń. I to właśnie dla tych miejscowości uczestnictwo w szlaku jest wielką promocyjną szansą.

Na zakończenie słów kilka o trzech ciekawych obiektach znajdujących się na centralnym odcinku szlaku.

Chełmsko Śląskie – kościół parafialny pw. Świętej Rodziny
Pierwsza wzmianka o kościele pw. św. Józefa pochodzi z 1343 r. W latach 1670–1675 średniowieczny kościół rozebrano, a na jego miejscu wzniesiono budowlę barokową. Kościół posiada bogate wyposażenie barokowo-rokokowe. Ołtarz główny wykonał rzeźbiarz z wrocławskiego warsztatu Christopha Königera, zwany Mistrzem Chełmskim. Obraz w ołtarzu ukazujący Świętą Rodzinę jako Trójcę Stworzoną mógł stworzyć Felix Anton Scheffler. Ambona to dzieło krzeszowskiego snycerza, Georga Schröttera. Oprócz obrazów Petera Brandla Św. Bernard z aniołem oraz Georga Wilhelma Neunhertza Św. Innocenty, w chełmskim kościele znajdują się także inne ciekawe malowidła. Na filarze nawy północnej wisi obraz Pocałunek Marii, który jest kopią obrazu Willmanna z 1682 r. Na ścianach nawy znajduje się 14 stacji Drogi Krzyżowej, najprawdopodobniej autorstwa Schefflera. Co ciekawe, dzieła te są wzorowane na obrazach Willmanna i Martina Leistritza, które znajdowały się niegdyś w kaplicach Kalwarii krzeszowskiej. W nawie północnej znajdują się dwa ołtarze z barokowymi obrazami: wykonaną najprawdopodobniej przez Johanna Franza Hoffmanna kopię obrazu Petera Brandla Św. Jan Nepomucen rozdający jałmużnę oraz Apoteozę Św. Józefa, wzorowaną na fresku Willmanna. W nawie północnej znajduje się barokowy ołtarz z obrazem Madonna z Dzieciątkiem w wieńcu różanym Adalberta Rednera. W prezbiterium wisi obraz Ofiarowanie różańca św. Dominikowi Hieronymusa Richtera.

Krzeszów – kościół opacki pw. Łaski NMP
Kościół opacki pw. Łaski Najświętszej Marii Panny w Krzeszowie został wybudowany w latach 1728–1735 na miejscu średniowiecznego kościoła z końca XIII w. Do najciekawszych elementów wystroju wnętrza należy zaliczyć wybitnej klasy artystycznej malowidła freskowe na sklepieniach autorstwa Georga Wilhelma Neunhertza, organy Michaela Englera Młodszego, trzy obrazy Michaela Willmanna umieszczone na ścianie Kaplicy Loretańskiej w północnym ramieniu transeptu, obrazy ołtarzowe Petera Brandla i Felixa Antona Schefflera w kaplicach bocznych, a także dzieła otoczone kultem: cudowny obraz Matki Boskiej Łaskawej z XIII w. wkomponowany w bogatą oprawę ołtarza głównego, figurkę Emmanuela oraz średniowieczny krucyfiks z Wierzbnej.

Betlejem koło Krzeszowa
Założenie architektoniczne o nazwie Betlejem usytuowane jest na leśnej polanie, dwa kilometry na zachód od klasztoru Cystersów w Krzeszowie. Kaplica Groty Narodzenia Pańskiego – skromna jednonawowa budowla – została wzniesiona w latach 1674–1677 dokładnie według planu i wymiarów betlejemskiego pierwowzoru. Budową kaplicy prawdopodobnie kierował klasztorny architekt Martin Schuppert. Dekoracje sztukatorskie we wnętrzu wykonał Matthias Mayr z Bawarii, a wśród wyposażenia znajdowały się niegdyś obrazy ołtarzowe autorstwa Michaela Willmanna i Martina Leistritza oraz umieszczona w niszy szopka z figurami autorstwa Georga Schröttera. Niestety, obecnie kaplica jest całkowicie pozbawiona wyposażenia i wymaga pilnej renowacji. Drewniany pawilon z malarską dekoracją Georga Wilhelma Neunhertza został wzniesiony kilkanaście metrów od Groty Narodzenia na palach wbitych w dno pobliskiego stawu. Założony na planie ośmioboku Pawilon Opata symbolizował „Dawidowe miasto Betlejem” i dopełniał Bożonarodzeniową symbolikę tego niezwykłego miejsca.