W Warszawie realizowany jest ciekawy projekt kulturalny. Chodzi mianowicie o audio-przewodnik mp3 po stolicy. Inicjatorami projektu są członkowie Stowarzyszenia „Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego. W czym tkwi oryginalność projektu? Przewodnik ten nie przybliża Warszawy przy pomocy suchych faktów, ale oddziałuje na wyobraźnię przy pomocy anegdot historycznych, nagrań archiwalnych oraz muzyki.
Na stronie Miejskiej Ścieżki możemy przeczytać, że
„to mieszkańcy miasta tworzą jego klimat. To oni decydują gdzie wypada bywać, jadać i spotykać się. To oni codziennie krążą po ulicach załatwiając swoje codzienne sprawy. Oficjalna historia toczy się w tle, zmienia nastroje ulicy i wpływa na życie zwykłych ludzi. Ale to właśnie oni są bohaterami naszych miejskich ścieżek. Wysłuchaj wspomnień mieszkańców i poczuj klimat tego miasta. Poznaj Warszawę”.
(Cytat za: oficjalną stroną Miejskiej ścieżki)
Zatem zaczynamy naszą podróż od ściągnięcia interesującej nas aplikacji. Dodatkowo możemy pobrać mapę dołączoną do tras, albo „możemy ją przejść bez mapy, musimy jednak uważnie słuchać poleceń. W tle będziemy słyszeć kroki, które wyznaczają tempo spaceru”. Projekt składa się z sześciu szlaków: Narodziny Ursynowa, Warszawa opozycjonistek, Lata 60. w Warszawie, Dwudziestolecie Międzywojenne, Kryminalna Warszawa oraz Wielokulturowa Praga.
- Narodziny Ursynowa – przewodnik skupia się na latach 70. XX w., kiedy to w dzielnicy zaczęto budować osiedla mieszkaniowe i bloki z tzw. wielkiej płyty. Jest to czas powstania: Kopy Cwila, Domu Sztuki, Megasamu, szkoły przy ul. Puszczyka czy kościoła przy al. KEN. Trasa ta przybliży nam również życie młodych ursynowian oraz pokaże, co dziś pozostało z tamtego okresu. Zatem ruszamy, aby przekonać się, jak rodziło się najsłynniejsze warszawskie blokowisko.
- Warszawa opozycjonistek – jest to opowieść o Warszawie lat 70./80. XX w. oraz o kobietach walczących z systemem socjalistycznym PRL. Podążając tą trasą, zapoznamy się ze wspomnieniami kobiet dotyczącymi codziennych obowiązków i działalności w opozycji. „Praca i niekończące się kolejki, dyskusje i aresztowania, przyjęcia i rewizje, dzieci, które trzeba wychować i pochłonięty walką z systemem mąż – tym w PRL żyły warszawskie opozycjonistki. Podobno, gdyby kobiety chciały sumiennie wykonywać wszystkie obowiązki domowe, nie mogłyby aktywnie uczestniczyć w działalności podziemia. A jednak, dobra organizacja, współdziałanie i wzajemne zaufanie pomogły im nie oddawać pola mężczyznom i razem z nimi doprowadzić do wyborów 4 czerwca 1989 roku”.
- Lata 60. w Warszawie – poznaj miasto czasów tzw. małej stabilizacji, w którym „jeździły skarpety i ogórki, a kociaki chodziły na fajfy do Stodoły. Dzieciaki szukały skarbów, nastolatki marzyły o karierze Beatelsów, a dorośli o własnym M3”. Pomimo zachodniego powiewu, Warszawa pozostawała stolicą kraju za żelazną kurtyną. Braki towarów odczuwalne były na każdym kroku, a obywatele mieli żyć zgodnie z wizją towarzysza Gomułki. „Mimo to życie toczyło się ze swoimi drobnymi, codziennymi kłopotami”. Spacerując tą trasą, możemy odszukać pamiątki tamtych lat.
- Dwudziestolecie Międzywojenne – okres dwudziestolecia międzywojennego to odbudowa i rozwój Polski, która odzyskała niepodległość w 1918 r. Powstaje II Rzeczpospolita Polska. Warszawa z prowincjonalnego rosyjskiego miasta zmienia się w nowoczesną i rozbawioną stolicę. Nie na darmo mówi się o szalonych latach 20. i 30. XX w. Miasto tętni życiem, „w słynnych na cały kraj kawiarniach dyskutuje się o poezji, najnowszych filmach dźwiękowych i ostatnich krojach kapeluszy”. Wyobraźmy sobie salony, w których brylują poetki, artyści i politycy, oraz lokale z dansingiem, w których królują charlestony, tanga i fokstroty. Świat ten zniknął bezpowrotnie wraz z 1 września 1939 r. Wędrując tym szlakiem, będziemy mogli odnaleźć ślady tej barwnej epoki.
- Kryminalna Warszawa – coraz modniejsze stają się kryminały, które rozgrywają się w polskich miastach. Często są to fikcyjne historie. Trasa ta oferuje odkrywanie autentycznych historii z kryminałem w tle. Dzięki trasie dowiemy się, „kim byli doliniarze i farmazoniarze. Co kradli pajęczarze, a co w slangu dawnych złodziei oznaczało przytulenie sikory”. Odkryjemy XV-wieczne zbrodnie. Przejdziemy ulicą Miodową, na której porwano Stanisława Augusta Poniatowskiego – ostatniego króla Polski oraz dowiemy się, kogo zastrzelił słynny Zieliński. Należy podkreślić, że ścieżka przeznaczona jest tylko dla dorosłych.
- Wielokulturowa Praga – Praga wielu osobom kojarzy się z niebezpieczną i zaniedbaną dzielnicą Warszawy. Mało kto zdaje sobie sprawę, jak ciekawą i wielokulturową dzielnicą była i jest nadal. Podczas spaceru trasą dowiemy się, „w której bramie był cheder, gdzie produkowano najlepszą mąkę i kto nadal korzysta z prawosławnej cerkwi. Poznamy przedwojennych żydowskich kupców i rzemieślników, Gruzinów, co od stu lat kręcą się po okolicy i współczesnych Wietnamczyków – niedawnych handlarzy ze stadionu dziesięciolecia”.
Projekt ten pozwala odkryć, że zwiedzanie Warszawy nie ogranicza się do obiektów związanych z II wojną światową. Ukazuje on różnorodność i koloryt miasta. W końcu kładzie nacisk na okres PRL-u, który dla starszego pokolenia wydaje się nieatrakcyjny, a dla młodego jest zupełnie nieznany. Zatem zachęcamy do wędrówki Miejską Ścieżką.